18 म्रोंल् खाँबै सैमैंम् नास तयाम्, आम्रोंबै सै खोंयोंन् बिलै तरिम्। छतसि ङि म्रोंबै सैमैंए लिलि आप्र, आम्रोंबै सैमैंए लिलि प्रम्।
“छतसि चुमैंइ खोंयोंइ आखाँबै दण्ड योंब्मुँ, दिलेया ठिक के लब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
छतसि म्रोंबै सैए लिलि ङ्यो आप्रा, बिश्वास लसिन् प्रम्।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ म्हाँया लइमुँ धै खीए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योलाइ थेबै आशा नेरो सैं क्होल् लबै भों पिंइमुँ। धै ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्ट नेरो ङ्योए परमेश्वर आबाजी
बिश्वास बिब तो जा बिस्याँ ङ्योए सैंइ तो सैए फिर आशा थेंमुँ च सै क्ह्रोंसेंन तब्मुँ, धै मिइ आम्रोंलै या च सै योंब्मुँ बिसि भर लब् ग।
च ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वरजी पिंम् बिसि बाछा फैबै सैंमैं आयोंलेया बिश्वास लसिन् सिइ, दिलेया च सैमैं ह्रेंगोउँइँलेन् म्रोंसि चमैं सैं तोंइ। तलेबिस्याँ चु पृथ्बीर म्हिमैं ङ्हिरोबै प्ह्रें धों तब् मुँन बिबै ताँ चमैंइ सेइ।
दिलेया ख्रीष्ट बिस्याँ युल् खाँबै ताँन् भन्दा छ्याँबै सैमैंए ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तसि युइ। खी अझै थेब नेरो पबित्र क्ल्ह्योउँइँले ह्याइ, च क्ल्ह्यो म्हिमैंइ बनेब आङिं। धै चु ह्युलर्बै सै या आङिं।
धै ख्रीष्टजी ङ्योने बाछा फैसि पिंम् बिबै सै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह ग!