5 क्हेमैं न्होंर्बै खाबज्यै क्हेमैंलाइ सैं नल् लवाइमुँ बिस्याँ, चइ ङए सैं नल् लब आङिं, क्हेमैंए सैं नल् लब् ग। तोन् तलेया चए फिर सैं सारो आलद्।
आमादु च्हइ ह्रोंसए आबालाइ शोक तल् लम्, धै आमालाइ पिर तल् लम्।
च क्ल्ह्योउँइँले कनान ह्रेंर्बै च्हमिरि घ्रि ओरदै खसि येशूने बिइ, “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङए फिर ल्हयो खमिंन्। ङए च्हमि मोंइ स्यासि बेल्ले ह्रुगुदिइमुँ।”
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं या ङ धोंन् तद् बिसि ङइ क्हेमैंने यो छ्युँ लम्। तलेबिस्याँ ङै या क्हेमैं धोंन् तइमुँ। क्हेमैंइ ङए न्होह्रों तोइ आलइमुँ।
ङ्यो ताँन् प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ग। छतसि ङइ बिबै ताँ थोसि क्हेमैं तिराइ ल्हैदिरिब् आरे बिसि ङइ बिश्वास लइमुँ। क्हेमैंए सैंलाइ खैला तोला ङ्हाँन् लबै म्हि, खाब मुँलेया, चलाइ परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ।