11 ङ्योए फिर दुष्टइ तोइ लल् आखाँरिगे बिसि च पाप लबै म्हिलाइ क्षमा पिंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ दुष्टइ खैले पापर च्होवाम् बिब ङ्योइ सेइमुँ।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “दुष्ट, क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्! तलेबिस्याँ ‘क्हिइ याहवेह ह्रोंसए परमेश्वरलाइ फ्योदु, धै खीए सेवा मत्त्रे लद्,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।”
“ओ सिमोन, सिमोन, थेद्! म्हिमैंइ नौलिर गहुँ टाब् धोंले दुष्टइ क्हि टाल् योंरिगे बिसि यो छ्युँ लइमुँ।
दिलेया ङेसार्बै चब् चबै त्हे भन्दा ओंसोंन् दुष्टइ येशूलाइ क्हाल् पिंबै सैं इस्करयोतथें सिमोनए च्ह यहूदाए सैंर झोंल् खाँल।
तलेबिस्याँ च यहूदा क्हिए के लबै ल्हागिर कुल्मिंबै चेला चिब तबर क्हिजी त्हाँलेया चइ च के पिसि सजैं योंबै क्ल्ह्योर ह्याइ।”
छतसि क्हेमैं क्ह्रिसि टिबै ल्हागिर घ्रिइ बिब घ्रिइ ङिंल् त्हुम्। दिलेया प्राथना लबै ल्हागिर क्हेमैं सल्ला लसि तिस्या स्यो तलेया लिउँइँ क्हेमैं बालुन् तल् त्हुम्। छ आलस्याँ क्हेमैंइ सैं फैल् आखाँबइले दुष्टइ मौका योंल् खाँम्।
चु ताँर प्लेटोरिल् आत्हु! तलेबिस्याँ दुष्टै या चारबै स्वर्गदूत धों तल् खाँम्।
क्हेमैंइ छलकपट आलल्ले ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै सैं लइ, दिलेया स्योंम्बै हब्बालाइ प्हुरिइ खैले स्योर तेसि लुइ, छलेन क्हेमैंए सैं या न्होंवाम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
परमेश्वर खैब मुँ, ख्रीष्टै या छाबन् मुँ। खी ङाँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्होरिगे बिसि चु ह्युलर्बै देवताइ बिश्वास आलब्मैंए सैंर्बै मिइ च ताँ म्रोंल् आखाँब लवाइमुँ।
ह्रोंसने आक्ह्रिब्मैंलाज्यै या छेनाले लोदा सैंदा लल् खाँब तल् त्हुम्। छ लस्याँ परमेश्वरजी चमैंए सैं एसि क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्होबै सैं पिंलै।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।
“दिलेया क्हेमैं न्होंर ईजेबेलए लिलि आप्रबै म्हिमैं मुँ। को-कोइ म्हिमैंइ चइ लोमिंबै ताँमैंलाइ ‘दुष्टए गैरु ताँ ग’ बिलेया क्हेमैंइ च ताँ आलोइमुँ। छतसि ङइ क्हेमैंने बिमुँ, ङइ क्हेमैंए फिर अरू दु:ख पिंरिब आरे।