7 दिलेया छाबै औदिबै दर्शनमैं ङइ ल्हें म्रोंलेया ङ थेब् आप्हैंरिगे बिसि प्रभुजी ङए ज्युर पुजु घ्रि थेंमिंइ। ङ थेब् आप्हैंरिगे बिसि च पुजु अथबा दुष्टए दूत घ्रि ङलाइ ह्रुगुदिबर थेंमिंइ।
च स्वर्गदूतइ याकूब ट्होल् आखाँब् सेसि याकूबए क्रेर्बै खोक्रोर छुइ, धै खीने नेन-नेन् याकूबए क्रेर्बै जोर्ने प्ल्ह्याइ।
चए क्रे नबै लमा च खोचें-खोचेंले प्रसि पनीएल ङ्वेल् खाँमा त्हिंयाँ प्योइ।
झाइले चमैंइ खीए लिर थुइसि खीलाइ धोंइ। को-कोइइ,
छबिमा येशूजी चने बिइ, “दुष्ट, क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्! तलेबिस्याँ ‘क्हिइ याहवेह ह्रोंसए परमेश्वरलाइ फ्योदु, धै खीए सेवा मत्त्रे लद्,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।”
चु अब्राहामए कुलर्बै च्हमि च्युसे प्रेदिं समा दुष्टइ फैथेंबै फैंसों प्रिबै त्हिंइर प्ल्हमिंल् त्हुब् आङिं वा?
तिंयाँ समा ङिइ धोंब-टिंब सैदिसिन् मुँ, ङि फो ख्रेंइमुँ, क्यु पिइमुँ, क्लुनान् मुँ, ङिल धिं नाँ या आरे,
तारेसेरो चइ छाबै पाप केमैं आलरिगे, धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चए प्ल्ह सोरिगे बिसि च म्हिलाइ दुष्टए योर पिंवाँन्।
“पावलए प्ह्रिछ्यामैंरम् दयाम्हाँया आरेबै म्हिइ धोंले हौदिबै ताँमैं प्ह्रिम्, दिलेया ङ्यो ङाँर मुँमा चइ तोइ बिल् आखाँ,” बिसि को-कोइ बिम्।
परमेश्वरए ज्ञानए बिरोध लसि आतबै ताँ पोंब्मैं नेरो थेब् प्हैंसि पोंबै म्हिमैंए बिचारमैं ङिइ नास लवाम्, धै छाबै म्हिमैंलाइ ख्रीष्टजी बिबै ताँ म्हाँदिलन् त्हुब लवाम्।
छलेन म्हि घ्रिइ क्हेमैंलाइ केब्छैं लवालेया, क्हेमैंए मुइ लुडिवालेया, क्हेमैंलाइ ङोर स्याब् धोंले च्युवालेया, क्हेमैंलाइ प्ह्रलेया, क्हेमैंए क्ह्राँबोर ल्हिलेया क्हेमैंइ ह्रिस आखल्ले सैदिमना!
खाबलाइ तोइ फायदा आतलेया ङइ ङ्हो लोंबै के लल् त्हुम्। तोगो ङइ प्रभुउँइँले योंबै दर्शनमैं नेरो क्होसे क्होल् आखाँबै ताँमैंए बारेर बिरिइमुँ।
क्हेमैं ङाँर सैं तोंबै ताँ ओंसोंबै लार बिखमा ङ नरिल बिब क्हेमैंइ सेइमुँ।
छतसि भर्खर बिश्वास लबै म्हि चिबए ल्हागिर आत्हाँरिगे, तलेबिस्याँ छाबै म्हि चिब तल् पिंइबिस्याँ, च थेब् प्हैंसि दुष्टइ योंबै दण्ड चज्यै या योंब्मुँ।