2 “ङ क्हेमैं ङाँर खमा ङइ ह्रिस उँइँल् आत्हुरिगे।” तलेबिस्याँ ङिइ आछ्याँबै सैंइ के लम् रो बिब्मैं म्रोंसि ङ ह्रिस खम्।
छतसि ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर दण्ड आरे।
ङ्योए ओंसोंबै बानिइ बिब् ङिंसि आङिं, बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी बिब् ङिंबइले ङ्योइ ठिमइ बिबै ठिक ताँमैं ङिंल् खाँरिगे बिसि परमेश्वरजी छ लइ।
छ्ह थोबै तरिका ङ्हिं मुँ: घ्रि, ह्रोंसए ओंसोंबै बानि अनुसार प्रब्मैंए सैं ओंसोंबै बानिए इच्छार्न ह्याम्। अर्को, परमेश्वरए प्ल्हजी बिब् धोंले प्रब्मैं खीए प्ल्हए इच्छार्न सैं ह्याम्।
दिलेया क्हेमैं कोरिन्थथेंमैं ङाँर ङ आह्याल। ङइ लबै चाँजोउँइँले ङ भर पर्दिल् आखाँबै म्हि धों क्हेमैंइ मैंल् वा? चु चाँजो ङए खुशिइ लब् धों ङ्हाँल् वा? तो ङइ सुँइ घ्रिइन खोंयों “खमुँ” खोंयों “आख” बिम् बिसि क्हेमैं मैंल् वा?
ङिइमि छ लल् आखाँ, फा पिल् त्हुबै ताँ मुँ। दिलेया खाबज्यै या तो मुँले ताँर थेब् प्हैंम् बिस्याँ, ङै या बुद्धि आरेबै म्हि धोंले च ताँर्न थेब् प्हैंसि पोंम्।
क्हेमैं ङाँर ङ खमा प्रभुजी ङलाइ पिंबै अधिकारउँइँले ङइ क्हेमैलाइं हौदिल् आत्हुरिगे बिसि क्हेमैंने ह्रेंगो मुँमा ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिइमुँ। क्हेमैंए न्होह्रों लबर च अधिकार ङलाइ पिंब आङिं, बरु क्हेमैं छ्याँब् तरिगे बिसि पिंब् ग।
ओंसोंन् ङ क्हेमैं ङाँर मुँमा पाप लब्मैं आलब्मैं ताँनलाइ ङइ लोदा सैंदा लब् धोंलेन्, तोगो ह्रेंगो मुँलेया ङइ क्हेमैंलाइ लोदा सैंदा लम्: ङ धबै क्हेमैं ङाँर खमा ओंसों पाप लब्मैं मत्त्रे आङिं, ङइ लोदा सैंदा लसेया अझै पाप के लरिब्मैं खाबै मुँस्याँ चमैंलाज्यै या ङइ सजैं पिंब्मुँ।