17 परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “खाबज्यै या थेब् प्हैंसि पोंदा ङ्हाँस्याँ, चइ याहवेहजी लबै केर्न प्हैंसि पोंरिगे।”
खीन् पबित्र मुँ बिसि खीए मिं थेब् लद्; याहवेहलाइ म्हैब्मैंए सैं तोंरिगे।
क्हिजी ह्रोंसए म्हिमैंए फिर ल्हयो खमा ङलाज्यै या मैंमिंन्, धै चमैंलाइ खामिंमा ङलाज्यै या ल्होमिंन्।
च्हौ मत्त्रे आङिं, येशू ख्रीष्टउँइँले ङ्यो परमेश्वरर सैं तोंरिइमुँ, तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टउँइँले ङ्यो परमेश्वरए म्हिमैं तल् योंइमुँ।
छतसि खाबज्यै या परमेश्वरए उँइँर थेब आप्हैंरिगे।
छतसि “थेब् प्हैंदा ङ्हाँब्मैं प्रभुजी लबै केर्न थेब् प्हैंरिगे,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
ङ्योम् ज्युर चिनु लबै केर भर लब्मैं आङिं! ङ्योम् छ्याँबै सैंइ खों न्होंउँइँलेन् परमेश्वरलाइ म्हाँदिब्मैं ग, तलेबिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँलेन् खीलाइ म्हाँदिइमुँ। धै ख्रीष्ट येशूजी लबै केर ङ्योइ प्हैंल् खाँम्।