15 खाबज्यै क्हेमैंए न्होह्रों लवालेया खि आफोद्, दिलेया बिश्वासीमैंए फिर नेरो अरू म्हिमैंए फिरै या छ्याँबै के लबै सैं मैंन्।
छले चइ ह्रोंसए आघें-अलिमैं कुलमा “क्हेमैं घ्याँर प्होंब नेब आलद् ओ,” बिइ।
ङइ छेन् लना-लन् ङए न्होह्रों लब्मैंइ ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं पोंम्।
छलेन ङए थुलाइ ङइ तोइ न्होह्रों लस्याँ, धै ङए शत्तुरलाइ ङइ फाक्कर्न लुडिस्याँ
आगुइ क्हिलाइ छ्याँब ललैया क्हिइ चए न्होह्रों लइ बिस्याँ क्हिए धिंर खोंयोंइ आछ्याँबन् तम्।
“क्हिइ ङए न्होह्रों लइ, छतसि ङज्यै या क्हिए न्होह्रों लम्,” आबिद्; दिलेया याहवेहए फिर भर थेंन्, खीजी क्हिलाइ जोगेमिंब्मुँ।
क्हिए शत्तुरमैंए न्होहों तमा क्हि सैं आतोंन्, धै चए क्हुरमा क्हि निआस्योद्।
“चइ ङए न्होह्रों लइ, छतसि ङज्यै या चए न्होह्रों लवाम्; ङइ चने खि किंब्मुँ,” आबिद्।
क्हिए शत्तुर फो ख्रेंइमुँ बिस्याँ चब् चल् पिंन्, धै क्यु पिइमुँ बिस्याँ चलाइ क्यु पिंन्।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हिए न्होह्रों लब्मैंने खि आफोद्। खाबज्यै क्हिए क्योलोउँइँबै क्ह्राँबोर ल्हिस्याँ क्हिइ त्हेब्रेउँइँबै क्ह्राँबो या चउँइँ तोमिंन्।
छले आङिं, ह्रोंसए शत्तुरमैंलाज्यै या म्हाँया लद्, चमैंए फिर ल्हयो खद्, एल् आखाँबै म्हिमैंलाज्यै या छे पिंन्। छलस्याँ परमेश्वरङाँइँले क्हेमैंइ थेबै इनाम योंब्मुँ। धै क्हेमैं ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह-च्हमि ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बैगुनिमैं नेरो दुष्टमैं फिर ल्हयो खम्।
दिलेया पावलइ थेबै कैले “छ आलद्! ङि ताँन् चुर्न मुँ।” बिइ।
क्हेमैंइ फिब्लो पार्दिबै म्हाँया आलद्, क्ह्रोंसेंन्लेन् सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्। आछ्याँबै केमैं पिवासि छ्याँबै केमैं लरिद्।
छतसि ङ्यो क्ह्रिसि घ्रिइ घ्रिलाइ ल्होबै केमैं खोंयोंन् बिलै लरिले।
ताँन् भन्दा थेबै ताँ क्हेमैंइ ताँनए फिर म्हाँया लद्। झाइले पबित्र प्ल्हजी पिंबै बरदानमैं योंबै सैं लद्। चमैं न्होंरि अगमबाणि पोंबै बरदान योंबै भों लद्।
तिमोथी क्हेमैं ङाँर खमा चलाइ छेनाले मान लद्। चइ तोइ सैरै न्हुँ लल् आत्हुरिगे, तलेबिस्याँ ङइ लब् धोंलेन् चज्यै या प्रभुए के लम्।
क्हेमैं न्होंरि घ्रिइ घ्रिए बिरोधर मुद्दा नेब छ्याँब ताँ आङिं। बरु तोन् तलै सैदिसिन् टिब छ्याँब ग।
छतसि मौका योंन् समा ङ्योइ ताँन् म्हिमैंलाइ ल्होबै केमैं लरिले, खासगरि बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ ल्होले।
छतसि खैले छ्ह थोरिइमुँ सैंर मैंन्, आह्र-आसेबै म्हि धोंब आतद्, बुद्धि मुँबै म्हि धोंलेन् छ्ह थोद्।
तो मुलेया क्हेमैं ताँन् ह्रोंसलाइ धोंलेन् मुँयुँमैंइ ह्रोंसए प्ह्रेंस्योलाइ म्हाँया लल् त्हुम्, छलेन प्ह्रेंस्योमैंज्यै या ह्रोंसए प्युँलाइ मान लल् त्हुम्।
परमेश्वरजी खोबै छ्ह क्हेमैंइ थोरिगे बिसि ङिज्यै या क्हेमैंलाइ लोदा सैंदा लसि भों पिंइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। तलेबिस्याँ खीए मिं थेब् लबर परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ खीए ग्याल्सर हुइब् ग।
दिलेया चमैंइ बिबै ताँन् ताँमैं छेनाले मैंन्, धै छ्याँबै ताँ म्हाँदिद्,
छतसि बाबु, क्हि परमेश्वरए म्हि ग। क्हिइ चु छाबै लोबए केमैं आलद्। बरु परमेश्वरए उँइँर छेनाले सेवा लबर, बिश्वासर, म्हाँयार, खैतबै दुःखन् तलेया भोंब् तसि सैदिसि थेब् आप्हैंनले ढुक्कले टिद्।
प्रभुए सेवा लबै म्हि प्होंगि लब आत, बरु ताँन् म्हिमैंए फिर ल्हयो लब, छेनाले लोमिंल् खाँब, ह्रिस आखल्ले लोदा सैंदा लल् खाँब तल् त्हुम्।
चमैंइ खाबै बारेरै या आछ्याँबै ताँ आपोंरिगे, प्होंगि आलरिगे, च्योंने तसि ताँन् म्हिने क्ह्रिसि छ्याँबै ब्यबार लरिगे।
ताँन् म्हिमैंने क्ह्रिब भों लद्, धै पबित्रले छ्ह थोबै सैं लद्। छले छ्ह आथोस्याँ खाबज्यै या प्रभु म्रोंल् आखाँ।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वर म्हाँदिसि ह्रोंसलाइ चोखो लबइले, ह्रोंसए आघें अलिलाइ आफेलनाले म्हाँया लद्, धै घ्रिइ घ्रिलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्,
ताँन् म्हिमैंलाइ मान लद्। येशूए फिर बिश्वास लबै अलि अङाँमैंलाइ म्हाँया लद्, परमेश्वरने ङ्हिंन्, धै म्रुँलाइ मान लद्।
अरूइ क्हेमैंए न्होह्रों ललेया क्हेमैंइ चमैंए न्होह्रों आलद्, अरूइ क्हेमैंए फिर गाल् केलेया क्हेमैंइ गाल् आकेद्। बरु आशिक पिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आशिक योंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ हुइब् ग।
ओ ङइ खोबै थु, आछ्याँबै के लब्मैंइ धोंले आलद्, बरु छ्याँबै के लब्मैंइ धोंलेन् क्हिज्यै या छ्याँबै केमैं लद्। छ्याँबै के लब्मैं परमेश्वरए म्हिमैं ग, आछ्याँबै के लब्मैंइ परमेश्वरलाइ आम्रोंइमुँ।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।
दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! परमेश्वर मत्त्रे फ्योद्! क्हि, अगमबाणि पोंबै क्हिए आघें-अलिमैं नेरो चु कितबर मुँबै ताँमैंइ बिब् धोंले प्रब्मैं धोंबन् ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग।”