14 ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैंलाइ अर्थि पिंमुँ: प्ल्हेउमैंलाइ हौदिद, सैं च्योंब्मैंलाइ सैं भोंब लमिंन्, आखाँब्मैंलाइ ल्होमिंन्, ताँन् म्हिमैंने ह्रिस आखनले सैदिद्।
तियाबै म्वो खीजी चोरिब् आरे सिबि छेबै मेंदों सिल् पिंरिब् आरे। छेनाले निसाफ तरिगे बिसि खीजी खोंयोंइ भों आन्हल्ले के लब्मुँ।
दिलेया क्हिए बिश्वास आम्हरिगे बिसि ङइ क्हिए ल्हागिर प्राथना लइ। छतसि क्हि धबै ङ ङाँइन एखब्मुँ, क्हिए सैं ङ ङाँइ एबै लिउँइँ ह्रोंसए आघें अलिमैंए सैं भोंब् लमिंन्।”
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योए ल्हागिर लमिंबै केमैंए बारेर ङइ क्हेमैंने तोन्दोंरि ताँ बिल् खाँइँमुँ।
छतसि चु ताँ मैंसि छेनाले टिद्! सोंदिं समन् त्हिंयाँ म्हुँइँसा मिक्लि पिंदै ताँन् म्हिमैंने ङइ लोमिंबै ताँ आम्लेद्।
प्रभु येशूजी बिबै चु ताँ मैंन्, ‘किंबै म्हि भन्दा पिंबै म्हिइ आशिक् योंम्।’ छतसि क्हेमैंज्यै या बेल्ले भोंले के लसि भों आरेब्मैं ल्होल् त्हुम् बिसि क्हेमैंए उँइँर्न ङइ के लसि नमुना उँइँमिंइँमुँ।”
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी ङ्योए फिर च्हौ थेबै ल्हयो लबइले ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: सोगों ख्रो धोंले ह्रों-ह्रोंसए ज्यु परमेश्वरलाइ पिंन्। छाबै ख्रो पबित्र नेरो परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लबै क्ह्रोंसेंन्बै सेवा ग।
बिश्वासर आभोंब्मैंलाइ म्हाँया लसि ह्रोंसए संगतिर टिल् पिंन्। दिलेया चमैंइ पोंबै ताँर छ्याब् ल्हैदिसि प्होंगि मिबै के आलद्।
क्हेमैंलाइ फाफिन् लबर ङइ चु ताँ प्ह्रिब् आङिं, ह्रोंसए खोबै कोलोमैंलाइ धोंलेन् क्हेमैंलाज्यै या लोदा सैंदा लबर प्ह्रिब् ग।
दिलेया ताँन् बिश्वासीमैंइ चु क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेन्ले आसेइमुँ। ङ्यो न्होंरि कोइ म्हिमैंइ ओंसों ओनोंन् कुलाइ चडेबै बानि मुँबइले “कुलाइ पिंबै सै कुल्न ग” बिसि अझै मैंम्। छतसि चमैंइ छ्याँब आछ्याँब छेनाले फेलल् आखाँबइले च कुर चडेबै सैमैं चल् आत बिसि मैंम्।
दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
थेब् आप्हैंन्, च्योंब् तसि ह्रिस आखल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ सैदिसि म्हाँया लद्।
धै परमेश्वरजी ख्रीष्टर क्हेमैंलाइ क्षमा लब् धोंले क्हेमैंज्यै या घ्रिइ घ्रिलाइ क्षमा लसि घ्रिइ घ्रिए फिर सैं प्ल्हसि ल्हयो खद्।
ताँन् म्हिमैं ख्रीष्टर भोंसि तरिगे बिसि ङिइ ख्रीष्टउँइँले खबै बुद्धिए ताँमैं लोमिंदै ताँन् म्हिमैंने न्ह क्रों मि क्रोंले टिद् बिम्।
दिलेया चलाइ शत्तुर धों आलद्, ह्रोंसए अलिलाइ धोंलेन् लोदा सैंदा लद्।
प्हा आथुँब, प्होंगि आलब, ह्रिस आखब, सैदिल् खाँब, मुइए लोब आलब तल् त्हुम्।
छतसि बाबु, क्हि परमेश्वरए म्हि ग। क्हिइ चु छाबै लोबए केमैं आलद्। बरु परमेश्वरए उँइँर छेनाले सेवा लबर, बिश्वासर, म्हाँयार, खैतबै दुःखन् तलेया भोंब् तसि सैदिसि थेब् आप्हैंनले ढुक्कले टिद्।
प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रद्। खैतबै त्हर्न बिलैया प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं बिब्रें लद्। म्हिमैंलाइ अर्थि बुद्धि पिंन्। चमैंए सैं क्होबै ताँमैं लद्। आतबै ताँमैंर हौदिद् धै म्हिमैंलाइ छेनाले लोदा सैंदा लद्।
तलेबिस्याँ ल्हें म्हिमैं आगुए न्होंर टिदा आङ्हाँब, केर आफेबै ताँमैं ल्हें लब धै स्योर तेब्मैं तम्। चु छाबै केमैं ज्युर चिनु लब्मैंइ झन् ल्हें लम्।
क्हिइ त्हाँबै चिब्मैं तोइ छ्याब् आरेब, प्ह्रेंस्यो घ्रि मत्त्रे मुँब तल् त्हुम्। चए प्हसेमैं या बिश्वासीमैं मुँल् त्हुम्, चमैं बिब् आङिंब, आछ्याँबै बानि ब्योर मुँब आत।
छतसि क्हेमैंए पडेयाबै योमैं क्वेद्, धै त्हारबै च्हिमैं भोंब् लद्।
कोइ म्हिमैं झेलर मुँस्याँ ह्रोंसै या चमैंने झेलर मुँब् धों ङ्हाँसि चमैंए वास्था लद्। छलेन दुःख योंब्मैं म्रोंमा ह्रोंसइन दुःख योंब् धों ङ्हाँन्। तलेबिस्याँ क्हेमैं फिरै या छ तल् खाँम्।