14 क्हेमैं घ्रिइ घ्रिलाइ ख्रीष्टजी पिंबै म्हाँयाउँइँले अँखलो ख्वेसि जय मसीह लद्। ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै क्हेमैं ताँनए फिर खोंयोंन् बिलै शान्ति तरिगे।
क्हेमैंइ ह्रोंसए म्हिमैंलाइ मत्त्रे छ्याँब् लइ बिस्याँ अरूइ भन्दा थेबै के तो लइ रो? परमेश्वर आम्हाँदिब्मैंज्यै या छान् आल रो वा?
“ङए शान्ति क्हेमैंने पिंथेंब्मुँ। ङ ह्रोंसए शान्ति क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ पिंब् धोंबै शान्ति ङइ क्हेमैंलाइ आपिं। छतसि क्हेमैंए सैं खैता-खैता आतदु धै आङ्हिंन्।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
च आइतबारए ङेसार चेलामैं यहूदी चिबनाँब्मैंने ङ्हिंसि म्रा तोरसि धिं न्होंर टिरिल। छले टिरिमा येशू चमैंए म्हाँजोर राखसि “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे,” बिइ।
प्रेरो लिउँइँ खीए चेलामैं म्रा तोरसि धिं न्होंर्न टिरिल। थोमा या चमैंने बालुन् मुँल। च त्हेर्न येशू धिं न्होंर होंखसि चमैंए म्हाँजुर रासि “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे,” बिइ।
परमेश्वरजी क्हेमैंए फिर म्हाँया लसि खीए म्हिमैं तरिगे बिसि त्हाँइमुँ। छतसि क्हेमैं रोमर टिब्मैंलाइ ङइ चु ताँमैं प्ह्रिसिन् मुँ: ङ्योए परमेश्वर आबा नेरो प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले क्हेमैंए फिर दयाम्हाँया नेरो शान्ति तरिगे।
घ्रिइ घ्रिने खोंउँइँलेन् म्हाँया लद्। चुर्बै ताँन् बिश्वासीमैंज्यै या क्हेमैंलाइ जय मसीह बिमिंइमुँ।
छतसि ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर दण्ड आरे।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ छ्ह पिंइमुँ, ख्रीष्टउँइँले ङ्योइ बुद्धि योंइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्योइ ठिक के लल् खाँमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो पबित्र तइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ जोगेमिंइमुँ।
चुर मुँबै ताँन् अलि-अङमैंज्यै या क्हेमैंने जय मसीह बिमिंइमुँ। क्हेमैंज्यै या घ्रिइ घ्रिने ह्रोंसए अलि-अङमैंने धोंलेन् म्हाँया लद्।
छ्याँबै खोंउँइँले घ्रिइ घ्रिने जय मसीह लद्।
तलेबिस्याँ खाबइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइमुँ च म्हि छारा तम्। ओंसोंबै आछ्याँबै सैमैं ताँन् म्हह्याइ, तोन्दोंरि सै छारा तयाल् खाँइमुँ।
परमेश्वर आबा नेरो प्रभु येशू ख्रीष्टजी ताँन् बिश्वासीमैंलाइ छिं ङ्हाँल् पिंरिगे धै खीए थेबै दयाम्हाँयाजी चमैंए बिश्वास भोंब् लमिंरिगे।
ताँन् अलि-अङाँमैंलाइ सैं न्होंउँइँलेन् जय मसीह मुँ बिमिंन्।
येशू ख्रीष्टजी बिबै ताँ क्हेमैंइ ङिंसि खीए कोजी ख्रुमिंसि पबित्र प्ल्हउँइँले चोखो तबै ल्हागिर परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ स्योंमन् त्हाँल। क्हेमैं ताँनए फिर परमेश्वरए दयाम्हाँया नेरो शान्ति खोंयोंन् बिलै ल्हें ततै ह्यारिगे।
बरु क्हिनेन् त्होसि ताँ लदा ङ्हाँइमुँ। छतसि ङ्यो तारे युनन् त्होसि ताँमैं लस्यो।