18 परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “ठिक के लब्मैंन् जोगेब गारो मुँ बिस्याँ परमेश्वरलाइ आम्हाँदिबै पाप लब्मैंए गति झन् खै तलै?”
सदोमर्बै म्हिमैं दुष्टमैं मुँल। चमैंइ याहवेहजी आखोबै पाप केमैं लमल।
ठिक के लबै म्हिइ ह्रोंसइ लबै छ्याँबै केए इनाम चु ह्युलर्न योंब्मुँ, छलेन दुष्ट म्हिमैं नेरो पापिमैंइ झन् कति थेबै दण्ड योंलै?
तिगें रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो अरू आछ्याँबै के लब्मैं खीए ताँ थेबर खीए ङाँर खल।
तलेबिस्याँ चमैंइ सिधुँ पिंङक्यो ब्योंब छ्याँब मुँबर्न छ लम् बिस्याँ कारयामा खै ललै?”
चमैंइ च क्ल्ह्योर्बै चेलामैंए सैं भोंब् लमिंदै “खोंयोंन् बिलै परमेश्वरए ताँर बिश्वास लसि टिरिद्,” बिसि अर्थि पिंइ, धै “परमेश्वरए ग्याल्सर होंबै ल्हागिर ङ्योइ ल्हें दुःख सैदिल् त्हुम्,” बिबै ताँ या लोमिंइ।
च स्वर्गदूतइ ङने बिइ, ‘ओ पावल, आङ्हिंन्! क्हि कैसर म्रुँए उँइँर खैलसे या राल् त्हुम्। धै क्हिने क्यु झाजर क्रेब्मैं ताँनए ज्यु परमेश्वरजी क्हिए योर पिंइमुँ।’
छतमा पावलइ कप्तान नेरो सिपाइमैंने बिइ, “चु म्हिमैं क्यु झाजर आटिइ बिस्याँ क्हेमैं सोल् खाँरिब् आरे।”
म्हिमैंए पाप नेरो आछ्याँबै केमैं परमेश्वरजी स्वर्गउँइँले म्रोंम्। परमेश्वरए बारेर्बै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ चमैंए पापइ सेल् आपिं। छतमा खीजी निसाफ लमा ह्रिस उँइँम्।
तलेबिस्याँ मुक्ति योंबर ङ्योइ तोइ लल् आखाँमै या ख्रीष्ट ह्रोंसन् युसि पापिमैंए पाप त्होमिंबर ठिक त्हेर सिमिंइ।
दिलेया परमेश्वरजी खीए म्हाँया ङ्योए फिर कति ल्हें मुँ बिसि छले उँइँइँमुँ, ङ्यो पापि मुँमन् ङ्योए पाप त्होमिंबर येशू ख्रीष्ट सिमिंइ!
छतसि क्हेमैं न्होंरि ङ बिश्वासर भोंब् मुँ बिसि प्हैंबै म्हिइ ह्रोंस पापर आच्होरिगे बिसि झन् न्ह क्रों मि क्रोंले टिल् त्हुम्।
मोशाइ च ठिममैं छ्याँबै के लब्मैंए ल्हागिर आपिं, ठिम आङिंब्मैं नेरो आछ्याँबै के लप्रब्मैंए ल्हागिर पिंइ बिसि क्हेमैंइ क्होल् त्हुम्। आबा आमा सैब्मैं, परमेश्वरलाइ आम्हाँदिब्मैं, आबा-आमा सैब्मैं, म्हि सैब्मैं,
परमेश्वरजी खी टिबै क्ल्ह्योर भों न्हल् पिंम् बिसि ङ्योने फैबै बाछा अझै मुँ। छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, क्हेमैं न्होंरि खाबै या च भों न्हबै क्ल्ह्योउँइँले स्योवाल् आत्हुरिगे।
क्हेमैंए न्होह्रों आलबै छ्याब् आरेबै म्हिलाइ छ्याब मुँ बिसि क्हेमैंइ सैवाइमुँ।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।
दिलेया परमेश्वरए च ताँउँइँलेन् तिंजरोबै मु नेरो ह्युल लिउँइँ मिइ ख्रोंसि नास लबै ल्हागिर तोगो समा नास आतल्ले खीजी थेंइमुँ। छले खीलाइ आम्हाँदिब्मैंलाइ दोषि ठर्दिसि निसाफ लबै त्हिंइर मु नेरो ह्युलै या खीजी नास लवाब्मुँ।
ताँन् म्हिए निसाफ लबर युब्मुँ। चमैंइ खीलाइ आम्हाँदिल्ले आछ्याँबै केमैं लइ, धै खीलाइ आम्हाँदिब्मैंइ खीए बिरोधर आछ्याँबै ताँ पोंइ, छतसि चमैंलाइ निसाफ लसि दण्ड पिंबर खी युब्मुँ।”