14 क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले म्हिमैंइ क्हेमैंए आब्रु वास्याँ सैं तोंन्, तलेबिस्याँ छाबै त्हेर ताँन् भन्दा थेबै मान मुँबै परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह क्हेमैंने तब्मुँ।
याकूबए परमेश्वरजी ल्होमिंबै म्हिइ आशिक योंम्, ह्रोंसए याहवेह परमेश्वरने चइ आशा लम्।
धै क्रोंर आह्यारिगे बिसि खाबज्यै तो सैज्यै या म्हिए सै फोल् आखाँ।
ओ याहवेह, क्हिए शत्तुरमैंइ ङलाइ हेल लइमुँ, क्हिजी छ्युगु फोसि त्हाँबै म्हिलाइ चमैंइ प्ह्रइमुँ।
“क्हेमैं ङए लिलि प्रबइले म्हिमैंइ क्हेमैं स्यारब, ह्रुगुदिब, क्हेमैंए बिरोधर स्योलिबै ताँमैं पोंइ बिस्याँ क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ।
छलेन क्हेमैंए छ्याँबै बाँनि अरू म्हिमैंइ म्रोंरिगे। छले क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के म्हिमैंए उँइँर चाररिगे। धै चमैंइ स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाए मान लरिगे।
“म्हिए च्हए फिर क्हेमैंइ बिश्वास लबइले म्हिमैंइ हेल लसि खेंमैंउँइँले स्यो लावाब्मुँ, धै क्हेमैं फिर आछ्याँबै ताँमैं पोंसि क्हेमैंए बिल्लि लब्मुँ, धै दुष्ट म्हिमैं धों ङ्हाँसि म्हि आच्हिन् लब्मुँ। छ ललेया क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ।
क्हेमैंइ ङए मिं किंसेरो म्हिमैंइ चु तोन्दोंरि दुःख क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। तलेबिस्याँ चमैंइ ङ कुल्मिंबै आबा ङो आसे।
यहूदीमैंइ येशूने बिइ, “क्हि सामरियाथें ग, क्हिलाइ मोंइ स्याइमुँ?” बिसि ङिइ बिबै ताँ ठिक आङिं वा?
चमैंइ चलाइ हौदिदै बिइ, “क्हि ग चए चेला तइ! ङिम् आङिं! ङिम् मोशाए चेलामैं ग।
छबिमा “क्हिम् पापर्न फिल! छाबै म्हिज्यै ङि लोमिंल् म्हैम्मा?” बिसि चमैंइ चलाइ च्हों धिंउँइँले बैरु तेवाइ।
छले च्हौ ल्हें म्हि खब् म्रोंसि बिश्वास आलबै यहूदीमैं बेल्ले ह्रिस खइ, धै पावलइ बिबै ताँ थोसि चलाइ आछ्याँन्ले स्यारइ।
दिलेया यहूदीमैंइ पावलए बिरोध लसि आछ्याँबै ताँमै पोंसि पावल स्यारबर होंइ। छतमा पावलइ ह्रोंसए क्वें खारसि चमैंने बिइ, “क्हेमैं नास तइबिस्याँ क्हेमैंए दोषइ लबर्न नास तब्मुँ, च दोष ङलाइ आल्हैदि। तारे पिरु ङ अरू ह्रेंमैं ङाँर ह्याब्मुँ।”
दिलेया क्हिए सैंर मैंबै ताँमैं ङिइ क्हिउँइँलेन् थेदा ङ्हाँइँमुँ, तलेबिस्याँ खन्तोदोंन् म्हिमैंइ क्हिए टोलिमैंए बारेर बिरोध लसि पोंरिब ङिइ थेइमुँ।”
झाइले चमैंए सैंर, म्हिमैंइ म्हि आच्जिल् ललेया येशूए मिंरि सैदिल् खाँब्मैं ङ्यो तइ ङ्हाँसि सैं तोंदै चमैं थेबै म्हि च्होंउँइँले त्होंह्याइ।
छतसि ख्रीष्टए मिं थेब् तरिगे बिसि ङ आखाँ आथुलेया, म्हिमैंइ ङलाइ प्ह्रलेया, सैदिलै आखाँबै दुःख तलेया ङ सन्दोक तम्, तलेबिस्याँ आभोंबै त्हेरै या ङ बेल्ले भोंब् तम्।
येशूजी थोब् धों तबै छ्ह ङिज्यै या थोल् खाँरिगे बिसि ङिए ल्हागिर खी सिमिंबै दुःख मैंसि ङिज्यै या ह्रोंसए ज्युर्न खोंयोंइ बिलै दुःख नोप्रम्।
छतसि ङि सैं च्योंब आल। ङिए ज्युर्बै भों नु-नुइ ह्यालेया ङिए सैं त्हिंइ ह्रोंसे भोंब् ततै ह्याम्।
छले ङइ सैं एसि परमेश्वरए के लब् म्रोंसि चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेइ।
मोशाइ मिश्र ह्युलर्बै ताँन् सै न्होर योंब् भन्दा ख्रीष्टए ल्हागिर आगुइ स्यारलै सैदिइ टिब थेबै ताँ मैंइ, तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले लिउँइँ योंबै इनाम चइ ङ्ह्योरिल।
खैबै दुःख तलेया तोइ आङ्हाँन्ले ढुक्काले टिबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ बिश्वासए जाँच तमा सैदिल् खाँबै म्हिइ लिउँइँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ। चु छ्ह परमेश्वरजी खीलाइ म्हाँया लब्मैंलाइ पिंम् बिसि बाछा फैइमुँ।
च आङ्हिंन्ले दुःख सैदिबै म्हिमैंने ङ्योइ ङ्हो सब्मैं बिम्। स्योंम्बै अय्यूब बिबै म्हिइ सैदिबै दु:ख नेरो प्रभुजी लिउँइँ चए फिर ल्हें आशिकइ प्लिंमिंइ बिबै ताँ या क्हेमैंइ थेइमुँ। छतसि प्रभुजी दयाम्हाँया लम् बिबै या ङ्योइ सेइमुँ।
बरु क्हेमैं येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोद्। म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ आछ्याँबै के लब्मैं बिसि क्हेमैंए बिरोधर पोंलेया क्हेमैंए छ्याँबै के चमैंइ म्रोंरिगे धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेरिगे।
दिलेया ठिक के लसि दुःख योंनाबिलेया क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ। म्हिमैंइ तोन् बिलेया चमैं म्रोंसि आङ्हिंन्, न्हुँ आलद्।
दिलेया क्हेमैं ह्रिस आखल्ले, मान तल्ले पोंल् त्हुम्। क्हेमैंए बिरोधर पोंब्मैं नेरो ख्रीष्टए लिलि प्रसि क्हेमैंइ लबै के आखोबै म्हिमैं फापिन् तरिगे बिसि क्हेमैंए सैं छ्याँब तल् त्हुम्।
दिलेया क्हेमैं ख्रीष्टियान तबइले दुःख योंल् त्हुस्याँ क्हेमैं फा आपिद्, बरु ख्रीष्टए मिंउँइँले क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंन्।
दिलेया ल्हें म्हिमैंइ चमैंइ लब् धोंलेन् आछ्याँबै केमैं लब्मुँ। चमैंइ लबै छाबै केमैं म्रोंसि क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरलाइ स्यारब्मुँ।