22 येशू स्वर्गर ह्यासि स्वर्गदूतमैं, अधिकारमैं नेरो ताँन् शक्ति मुँबै सैमैं खीए न्होंर थेंसि परमेश्वरए क्योलोउँइँ टिइमुँ।
“ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आप्लेन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्,” बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिइमुँ।
‘याहवेहजी ङए प्रभुने बिइ, ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आलन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्।’
छतमा येशू चमैं ङाँर खसि बिइ, “स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै तोन्दोंरि हग परमेश्वरजी ङने पिंइमुँ।
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी दाऊदने चु ताँ बिद् बिसि परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए बारेर छ बिल, ‘ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आथेंन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्। बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिल।’
येशू छले चेलामैंने पोंल् खाँबै लिउँइँ परमेश्वरजी खीलाइ स्वर्गउँइँ बोयाइ, धै परमेश्वरए क्योलोउँइँ टिइ।
तलेबिस्याँ ‘प्रभु परमेश्वरजी ङए प्रभुने बिइ,
छले ङउँइँले परमेश्वरजी थेबै मान योंइबिस्याँ परमेश्वरजी ह्रोंसइन म्हिए च्ह थेबै मान पिंब्मुँ, खीजी चु के युनन् लब्मुँ।
“ओ गालीलथेंमैं, क्हेमैं तले मुउँइँ ङ्ह्योसि रारिल? चुन् येशू, क्हेमैंउँइँले परमेश्वरजी स्वर्गर बोयाइ। तोगो खी खैले स्वर्गर ह्यारिब क्हेमैंइ म्रोंइ छलेन खी धबै युब्मुँ।”
दिलेया स्योंमन् परमेश्वरजी ह्रोंसए ताँ बिमिंबै पबित्र म्हिमैंइ बिब् धोंले तोन्दोंरि सैमैं छारा लबै त्हे आखन् समा ख्रीष्ट स्वर्गर्न टिल् त्हुम्।
ख्रीष्ट येशून् चमैंए ल्हागिर सजैं नोसि सिमिंइ, दिलेया सिबइले परमेश्वरजी खीलाइ धबै सोगों लमिंइ। धै तिंजोरो ख्रीष्ट परमेश्वरए क्योलोउँइँ टिसि ङ्योए ल्हागिर परमेश्वरने यो छ्युँ लमिंसिन् मुँ। छतमा ङ्योलाइ खाबइ सजैं पिंल् खाँम्?
तलेबिस्याँ ङइ चु ताँ पक्का था सेइमुँ: तो सैज्यै या ङ्योलाइ ख्रीष्टजी लबै म्हाँयाउँइँले फ्रेवाल् आखाँ। स्वर्गदूतमैंइ, ह्युलर्बै भों मुँबै सैमैंइ, आछ्याँबै भों मुँबै सैमैंइ, तोगो तरिबै सैमैंइ, लिउँइँ तखबै सैमैंइ, अथवा कालइ,
च लिउँइँ चु ह्युलए आखिरि त्हिंइ खब्मुँ। च त्हेर ख्रीष्टजी ताँन् शासकमैं, अधिकारमैं नेरो ताँन् भों मुँबै सैमैं नास लवासि परमेश्वर आबालाइ ग्याल्स लबर पिंब्मुँ।
क्हेमैं ख्रीष्टने बालुन् सोगों तसि रेइमुँ! छतसि स्वर्गर्बै सैमैं म्हैद्। स्वर्गर परमेश्वरए क्योलोउँइँ ख्रीष्ट येशू टिइमुँ।
परमेश्वरजी खीए च्हने बिइ, “क्हिए शत्तुरमैं ङइ क्हिए प्हले न्होंर आथेंन् समा, क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्।” दिलेया स्वर्गदूतमैं खाबने या खीजी छ आबि।
परमेश्वरए ह्वे खीए च्हनेन् चारमुँ, परमेश्वर खैब मुँ खी या छाबन् मुँ। धै मु नेरो पृथ्बी खीए शक्ति मुँबै बचनइ धाँदिइमुँ। म्हिमैंए पाप त्होमिंबै के लल् खाँसि खी ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वरए क्योलोउँइँ नुबै क्ल्ह्योर टिइमुँ।
खीए घ्रि मुँबै च्ह ह्युलर कुलमा खीजी छ बिइमुँ, “परमेश्वरए ताँन् स्वर्गदूतमैंइ खीलाइन फ्योरिगे।”
दिलेया ख्रीष्टजी म्हिमैं पापउँइँले फ्रेमिंबर ख्रो घ्रि मत्त्रे पिंइ। च ख्रो खोंयोंइ तरिम्, धै खी परमेश्वरए क्योलोउँइँ टिइमुँ।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।
छतसि मु थोंसि ह्याबै परमेश्वरए च्ह येशू ङ्योए ल्हागिर ख्रो पिंबर युबै खेगि क्रथे तबइले ङ्योइ म्हाँदिरिबै बिश्वास जोगेसि थेंले।
चर मल्किसेदेक ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तब् धोंले ङ्योए ल्हागिर येशू खेगि क्रथे तसि स्वर्गर फेनेल् खाँइमुँ।
ङिइ बिल् म्हैबै थेबै ताँ चुन् ग: ङ्योला छाबै ख्रो पिंबै खेगि क्रथे मुँ, खी स्वर्गर ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए क्योलोउँइँ (कयोउँइँ) गद्दिर क्हुँइमुँ।
ओंसोंबै पबित्र क्ल्ह्यो क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र क्ल्ह्योए नकल मुँल। दिलेया ख्रीष्ट म्हिमैंइ बनेबै पबित्र क्ल्ह्योर आहों, खी स्वर्ग न्होंर्न होंइ। छले खी ङ्योए ल्हागिर परमेश्वरए उँइँर टिइमुँ।