12 तलेबिस्याँ ठिक के लब्मैंलाइ परमेश्वरजी छेनाले छैं लरिमुँ, धै न्ह क्रोंले खीजी चमैंए प्राथना थेमुँ, दिलेया आछ्याँबै के लब्मैंलाइ खीजी बिरोधर लम्।”
दिलेया याहवेह ह्रोंसए पबित्र क्ल्ह्योर मुँ; याहवेहए राजगद्दि स्वर्गर मुँ; खीजी म्हिमैंलाइ छेनाले ङ्ह्योमुँ; खीजी ह्रोंसए मिजी चमैंए जाँच लमुँ।
दिलेया याहवेहजी खीने ङ्हिंब्मैंए छैं लम्; तलेबिस्याँ चमैंइ खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाए फिर आशा थेंइमुँ।
ओ प्राथना थेमिंबै परमेश्वर, क्हिए प्हलेर्न ताँन् म्हिमैं खब्मुँ।
दिलेया शत्तुरमैंइ क्हिए अँगुरए धुँ थोवासि मिइ ख्रोंइमुँ! क्हिजी हौदिमा क्हिए म्हिमैं नास तयाम्!
दुष्ट म्हिमैंउँइँले याहवेह ह्रेंगो टिम्, दिलेया ठिक के लब्मैंए प्राथना खीजी थेम्।
याहवेहजी खन्तोदोंन् ङ्ह्योरिम्, दुष्ट म्हि नेरो छ्याँबै म्हिमैं ङ्हिंन-ङ्हिंए फिर मि छरिम्।
दुष्ट म्हिइ पिंबै ख्रो याहवेहजी आखो, दिलेया सोजो म्हिइ लबै प्राथना थेसि खी सैं तोंम्।
परमेश्वरजी पापिमैं ताँ आथे, दिलेया परमेश्वरने ङ्हिंसि खीए मान लब्मैं नेरो खीजी बिब् धोंले के लब्मैंए ताँ परमेश्वरजी थेम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ।
छतसि क्हेमैं घ्रिइ घ्रिने ह्रों-ह्रोंसए पाप आलोद्, पाप लइमुँ बिस्याँ लइमुँन् बिद्। झाइले क्हेमैं सबै ल्हागिर घ्रिइ घ्रिए ल्हागिर प्राथना लद्। छ्याब आरेबै म्हिइ लबै प्राथनार शक्ति मुँ, छतसि चइ के लम्।