15 तलेबिस्याँ क्हेमैंइ दुष्ट म्हिमैंए उँइँर छ्याँबे के लसि आमादुमैंए सुँ म्रुल् त्हुम् बिब परमेश्वरए सैं मुँ।
ठिक के लब्मैंइ चु म्रोंब्मुँ धै तोंब्मुँ, दिलेया दुष्ट म्हिमैंइ ह्रोंसए सुँ म्रुब्मुँ।
थेब् प्हैंब्मैं क्हिए ओंसों रालन् आखाँ; आछयाँबै के लब्मैं ताँन् क्हिजी हेल लम्।
आछ्याँबै के लब्मैंने आप्रद्, ताँ क्होद् धै लोद्। छलस्याँ क्हेमैं सोब्मुँ,” बिम्।
चमैं न्होंरि ङ्हउँलो बुद्धि मुँब् मुँल, ङ्हउँलो बुद्धि आरेबा मुँल।
“दिलेया खाबइ ङए ताँ थेसेया आङिं, च म्हि बालुवाए फिर धिं लबै बुद्धि आरेबै म्हि धों तब् ग।
चमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेनाबिलेया परमेश्वरलाइ लल् त्हुबै मान आल। धै चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद आपिं, उल्टो चमैं ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ चन् लसि केर आफेब् तयाइ, छतमा चमैंए बुद्धि आरेबै खोक्रो सैं मिछु तयाइ।
ओ बुद्धि आरेबै गलातीमैं! खाबइ क्हेमैंलाइ म्होंनि झोंइ? येशू ख्रीष्ट क्रूसर च्योवाबै ताँ क्हेमैंने ङिइ छेनाले बिल।
छलेन क्हेमैं परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंले पबित्र छ्ह थोद्, धै क्हेमैं फ्रें क्ल्योंब ने रण्डि-बाजी लबउँइँले स्यो तद्।
तो तलेया परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैं ख्रीष्ट येशूने बालु छ्ह थोमा परमेश्वरजी छान् तरिगे ङ्हाँइमुँ।
ओंसों ङइ खीए बिरोधर आछ्याँबै केमैं लसि खीलाइ बेल्ले ह्रुगुदिइ। तलेबिस्याँ च त्हेर ङइ खीए फिर बिश्वास आलल छतसि ङइ तो लरिइमुँ बिसि ङइ था आसेल, दिलेया परमेश्वरए ल्हयो ङइ योंइ।
क्हिइ खाबज्यै थोल् आखाँबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं मत्त्रे पोंन्, छले पोंस्याँ क्हिए ताँ क्हाबै क्ल्ह्यो चमैंइ योंरिब् आरे। छतमा ङ्योए बिरोधर राब्मैं खेंमैंन् फा पिन् तयाब्मुँ।
तलेबिस्याँ ओंसों ङ्योइ या आमादु, बिब आङिंब, आतबै केर प्रब, सयल लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुइ ङ्योलाइ हेल लमल, ङ्योज्यै या अरूलाइ हेल लमल।
बरु क्हेमैं येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोद्। म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ आछ्याँबै के लब्मैं बिसि क्हेमैंए बिरोधर पोंलेया क्हेमैंए छ्याँबै के चमैंइ म्रोंरिगे धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेरिगे।
दिलेया क्हेमैं ह्रिस आखल्ले, मान तल्ले पोंल् त्हुम्। क्हेमैंए बिरोधर पोंब्मैं नेरो ख्रीष्टए लिलि प्रसि क्हेमैंइ लबै के आखोबै म्हिमैं फापिन् तरिगे बिसि क्हेमैंए सैं छ्याँब तल् त्हुम्।
तलेबिस्याँ आछ्याँबै के लसि दुःख योंब् भन्दा परमेश्वरए सैंर मैंब् धों तबै छ्याँबै केमैं लसि दुःख योंब छ्याँब ग।
धै चइ ह्रोंसए चैबै छ्ह म्हिमैंए सैंर मैंब् धोंले आङिं, परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंले थोल् त्हुम्।
च स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं बिस्याँ ह्रोंसइन क्होल् आखाँबै ताँमैंए ताँ लप्रम्। छाबै म्हिमैं क्ह्योंर टिबै चेत आरेबै खेदोमैं धों तम्। चमैंइ खेंमैंए सैंर तो मैंमुँ चन् लप्रम्। चुमैं क्हासि सैवाबै ल्हागिर फिबै खेदोमैं धोंलेन् नास तयाब्मुँ।
दिलेया चु स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैंइ ह्रोंसइ आक्होबै ताँ या बिल्लि लसि पोंम्। धै बुद्धि आरेबै खेदोमैं धोंले च्हैंब् मैंब् आलल्ले चमैं सैंर्बै ताँमैंए लिलि प्रसि आछ्याँबै के लम्। छाबै केमैंइन चमैंलाइ नास लवाम्।