19 परमेश्वरजी ओंसोंन् ङ्योए फिर म्हाँया लबइले ङ्योज्यै (खी नेरो ङ्योए बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ) म्हाँया लम्।
छतसि ङ क्हिने बिमुँ, चुइ ङलाइ च्हौ ल्हें म्हाँया लइमुँ। छतसि चुए पाप ल्हें मुँलेया क्षमा तइमुँ, दिलेया च्युगुदे पाप माफ योंबै म्हिइ ङलाइ च्युगुदेन् म्हाँया लमुँ।”
क्हेमैंइ ङलाइ त्हाँब आङिं, ङइ क्हेमैं त्हाँब् ग। क्हेमैं ह्यासि रामैं रोरिगे धै क्हेमैंए रामैं खोंयोंन् बिलै तरिगे बिसि ङइ क्हेमैं हुइ। छलमा क्हेमैंइ ङए मिंर आबाने तो सै ह्रिलेया खीजी क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ खीए च्हए फिर बिश्वास लब्मैं खाबै या नास आतरिगे, बरु खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंरिगे बिसि परमेश्वरजी ह्युलर्बै म्हिमैंने ल्हें म्हाँया लसि खीए घ्रि दे मुँबै च्ह पिंइ।
दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
ङ्योइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लबइले आङिं, दिलेया खीजीन् ङ्योए फिर म्हाँया लसि ङ्योए पाप क्षमा लमिंबर खीजी ह्रोंसए च्ह ख्रो तबै ल्हागिर कुल्मिंइ।
“ङइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लम्,” बिमुँ, दिलेया ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँमैंए फिर म्हाँया आल बिस्याँ च म्हि स्योर्गु ग। तलेबिस्याँ ह्रोंसइ म्रोंबै बिश्वासी अलि-अङाँलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलबै म्हिइ खोंयोंइ आम्रोंबै परमेश्वरलाइ खैले म्हाँया लल् खाँम्?