19 छाबै छ्याँबै केमैं लमा ङ्यो क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरए म्हिमैं ग बिसि था सेल् खाँब्मुँ। छतसि खीजी निसाफ लबै त्हिंइर ङ्योए सैंइ दोसिदिलेया ङ्यो खीए उँइँर रामा ङ्यो ङ्हिंल् आत्हु।
ङ खोंयोंन् बिलै क्हिजी ल्हैदिबै केमैं ङइ लरिइमुँ।
छले क्हेमैंइ घ्रिइ-घ्रिने म्हाँया लइ बिस्याँ, क्हेमैं ङए चेलामैं मुँन बिसि ताँनइ सेब्मुँ।”
पिलाताइ खीने “छ बिस्याँ क्हि म्रुँन् वा?” बिसि ङ्योएमा येशूजी बिइ, “ङ म्रुँ ग बिसि क्हिइन बिइमुँ। क्ह्रोंसेंन्बै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर ङ फिब् ग। छतसि ङ चु ह्युलर युब् ग। क्ह्रोंसेंन्बै ताँ खोब्मैंइ ङए ताँ थेमुँ।”
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी फैबै बाछा खैले बिलेन् तब्मुँ बिसि चइ क्वेंल।
तलेबिस्याँ ङइ चु ताँ पक्का था सेइमुँ: तो सैज्यै या ङ्योलाइ ख्रीष्टजी लबै म्हाँयाउँइँले फ्रेवाल् आखाँ। स्वर्गदूतमैंइ, ह्युलर्बै भों मुँबै सैमैंइ, आछ्याँबै भों मुँबै सैमैंइ, तोगो तरिबै सैमैंइ, लिउँइँ तखबै सैमैंइ, अथवा कालइ,
छतसि तोगो ङइ चु दुःखमैं नोरिइमुँ, दिलेया ङ फापिसि सैं च्योंब् आल। तलेबिस्याँ ङइ खाबै फिर बिश्वास लइमुँ बिब ङइ सेइमुँ, ङलाइ ढुक्का मुँ तो सैमैं ङइ खीने थेंल् पिंइमुँ, च सैमैं खीजी छेनाले थेंमिंम्।
छतसि ङ्योए आछ्याँबै सैंमैं चोखो लसि पबित्र क्युइ ङ्योए ज्यु ख्रुमिंइ, छतसि छ्याँबै सैंइ खीए फिर बिश्वास लसि खीए फिर सैं केंसि ङ्यो परमेश्वरए उँइँर ह्याले।
च ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वरजी पिंम् बिसि बाछा फैबै सैंमैं आयोंलेया बिश्वास लसिन् सिइ, दिलेया च सैमैं ह्रेंगोउँइँलेन् म्रोंसि चमैं सैं तोंइ। तलेबिस्याँ चु पृथ्बीर म्हिमैं ङ्हिरोबै प्ह्रें धों तब् मुँन बिबै ताँ चमैंइ सेइ।
दिलेया ङ्योइ ह्रोंसने पाप आरे बिम् बिस्याँ, ङ्योइ ह्रोंसलाइन धोका पिंम्, धै ङ्यो क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आपोंबै स्योर्गुमैं तम्।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आसेइमुँ बिसि ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिब आङिं, दिलेया क्हेमैंइ येशूए बारेर्बै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ सेइमुँ। धै क्ह्रोंसेंन्बै ताँउँइँले स्योलिबै ताँ आख बिबै या क्हेमैंइ था सेइमुँ। छतसि ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिब् ग।
ङ्यो कालउँइँले जोगेसि छ्ह योंबै क्ल्ह्योर तर्दिल् खाँइमुँ बिसि ङ्योइ सेइमुँ। ङ्योइ बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँयाँ लबइले ङ्योइ चु ताँ सेइमुँ। दिलेया ह्रोंसए अलि-अङाँमैंलाइ म्हाँया आलब्मैं कालए न्होंर टिरिमुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वर ङ्योए सैं भन्दा थेब मुँ, छतसि खीजी तोन्दोंरि ताँ था सेम्।
ओ ङइ खोबै थुमैं, ङ्योए सैंइ ङ्योलाइ आदोसिदि बिस्याँ ङ्यो परमेश्वरए उँइँर आङ्हिंन्ले राल् खाँम्।