19 च म्हिमैं ङ्योए संगतिउँइँले त्होंइ ह्याइ, तलेबिस्याँ चमैं ङ्योल आङिंल। चमैं ङ्योल ङिंस्याँम् ङ्योनेन् टिमल। दिलेया चमैं ताँन् ङ्योल आङिं बिसि उँइँबर चमैं त्होंसि ह्याब् ग।
तलेबिस्याँ ठिक निसाफ लबै म्हिमैंलाइ याहवेहजी खोम्; खीए म्हिमैं खीजी पिरिब् आरे। चमैंलाइ खोंयोंन् बिलै खीजी जोगेसि थेंमुँ, दिलेया दुष्ट म्हिमैंए सन्तान बिस्याँ नास लवाब्मुँ।
ङने बेल्ले क्ह्रिब, ङनेन् चब् थुँब् लब, ङइ खोबै थुइन, ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं लप्रम्।
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
तलेबिस्याँ ‘परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ङन् ग’ बिब्मैं नेरो ‘अगमबक्ता ङन् ग’ बिसि स्योर तेब्मैं ल्हें त्होंब्मुँ। परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ खाँन् समा लुबै ल्हागिर स्योलिबै ताँ बिब्मैंइ औदिबै चिनुमैं नेरो केमैं लब्मुँ।
झाइले गेगरर तेबै प्लु चुन् ग: खाबइ परमेश्वरए ताँ थेसि सैं तों-तोंइ क्वेंम्। दिलेया चमैंए जरा आत। छतसि चमैंइ तिस्याँदे मत्त्रे च ताँ क्वेंम्, तलेबिस्याँ ह्रोंसए फिर दुःखमैं तमा बिब् धों आतमा चमैंइ पिवाम्।
ङने मुँबै हाँगमैं न्होंरि रोमैं आरोबै हाँग खीजी छाँडेब्मुँ। धै रोमैं रोबै हाँगमैं बिस्याँ अझै ल्हें रोमैं रोरिगे बिसि खीजी छिमल्दिब्मुँ।
दिलेया ङइ पिंबै क्यु थुँब्मैं खोंयोंइ क्यु पिरिब् आरे। तलेबिस्याँ ङइ पिंबै क्यु चए न्होंर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिरि प्योरिबै मुल तब्मुँ।”
ङिए न्होंर्बै को-कोइ म्हिमैं चर ह्यासि स्योलिबै ताँमैं क्हेमैंलाइ लोमिंसि क्हेमैंए सैं ङ्हिरि लवासि दुःख पिंइ बिब ङिइ थेइमुँ। च म्हिमैं ङिंइ कुलब आङिं।
क्हेमैंए न्होंउँइँलेन् स्योर ताँमैं पोंबै म्हिमैं रेसि चेलामैं चमैंए लिलि बोयाब्मुँ।
ल्हें यहूदीमैं ख्रीष्टए लिलि आप्र बिबर्न परमेश्वरजी चमैंए खेमैंने फैबै बाछामैं फाक्कर्न तइ बिब् वा? आङिं, तलेबिस्याँ इस्राएली ह्रेंर फिबै ताँन् म्हिमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं ग बिल् आखाँ।
(छ्याँब नेरो आछ्याँबै म्हि छेनाले सेबै ल्हागिर क्हेमैं न्होंर आक्ह्रिबै ताँमैं या तलन् त्हुम्।)
छतसि परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंइ ख्रीष्ट येशूउँइँले खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंल् खाँरिगे बिबै ल्हागिर ङए फिर खैतबै दुःखन् तलेया ङ सैदिम्।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”
दिलेया चमैंए स्योर ताँ ल्हें समा टिक्दिरिब् आरे। तलेबिस्याँ यान्नेस नेरो याम्ब्रेसए स्योलिबै ताँ ताँनइ सेब् धोंले चमैंए स्योलिबै ताँ या ताँनइ था सेब्मुँ।
दिलेया ङ्यो लिउँइँ स्योसि नास तब्मैं न्होंर्बै आङिं, ङ्योम् बिश्वास लसिन् सोरिब्मैं न्होंर्बै ग।
“येशू ख्रीष्ट म्हि तसि चु ह्युलरि युब आङिं” बिसि भाँड्याल् म्हैबै म्हिमैं खन्तोंदोंन् खइमुँ। चुमैंन् स्योलिबै ताँ बिब्मैं नेरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ग।
येशू ख्रीष्टए के लबै म्हि ङ याकूबए अलि यहूदाउँइँले परमेश्वरजी खोसि त्हाँबै म्हिमैंलाइ जय मसीह मुँ। परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ म्हाँया लइमुँ, धै येशू ख्रीष्टजी क्हेमैंलाइ रक्षा लथेंइमुँ।
परमेश्वरलाइ ङो आसेबै म्हिमैं, फोट झोंसि क्हेंमैंए न्होंर आक्ह्रिल् लवाब्मैं नेरो पबित्र प्ल्ह आरेब्मैं चमैंन् ग।