9 दिलेया खीजी फैबै बाछाइ बिब् धोंले परमेश्वरजी लम् धै ठिक निसाफ लम्। छतसि “ङिइ पाप केमैं लइमुँ” बिसि ङ्योइ खी ङाँइ सैं एइबिस्याँ खीजी ङ्योए पापमैं क्षमा लमिंसि ताँन् पापउँइँले ख्रुमिंम्।
ह्रोंसइ लबै गल्तिमैं खाबइ सेल् खाँम् रो? खाबज्यै सेल् आखाँ। छतसि ङइ था आसेल्ले लबै गल्तिमैं क्षमा लमिंन्।
लिउँइँ क्हिए उँइँर ङ पापि ग बिसि ङइ बिल, धै ङइ लबै आछ्याँबै केमैं ङइ आलो। “ङइ लबै आछ्याँबै केमैं याहवेहए उँइँर बिब्मुँ,” बिसि ङइ बिइ, धै ङए पापमैं क्हिजी क्षमा लमिंइ। तिस्याँदे मैंन्
ङइ हजार-हजार पुस्ताए फिर आशिक पिंमुँ, धै दुष्ट केमैं, प्होंगि कैगि लब नेरो पापए क्षमा लमिंम्। दिलेया दोषिलाइ खैले बिलेना सजैं पिंमुँ। आबा-आमाइ लबै पापए दण्ड चमैंए च्ह-च्हमिमैं, क्वें-क्वेंमिमैं पुस्ता सों प्लि समा पिंमुँ।”
पापमैं लोइरि थेंबै म्हिल खोंयोंइ छ्याँब आत, दिलेया “पापमैं लइमु” बिसि पिवाबै म्हिइ आशिक योंम्।
झाइले चमैं ताँनइ “ङिइ पाप लइमुँ,” बिसि यूहन्नाउँइँले यर्दन स्योंर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंइ।
छबिमा यहूदीया ह्युल नेरो यरूशलेम सहरर्बै ताँन् म्हिमैं यूहन्ना ङाँर ह्यारिल। झाइले चमैं ताँनइ “ङिइ पाप लइमुँ,” बिसि यूहन्नाउँइँले यर्दन स्योंर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंइ।
दिलेया पत्रुसइ च च्हमिरिने “ओ नानि, ङइ खी ङो आसे,” बिइ।
ओ क्ह्रोंसेंन्बै निसाफ लबै आबा, ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हिलाइ ङो आसे। दिलेया ङइ क्हिलाइ ङो सेइमुँ। झाइले क्हिजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि चुमैंइ सेइमुँ।
बिश्वास लबै ल्हें म्हि खसि ह्रों-ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैं लइमु बिसि म्हिमैंए उँइँर बिइ।
तलेबिस्याँ खीजी चमैं ङ्योने बालु खागु लइ, धै च ताँन् पापए सजैं येशूजी नोमिंइ। परमेश्वरजी ठिक निसाफ लमुँ धै येशूए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनलाइ खीजी ठिक ठर्दिमिंम् बिसि उँइँमिंबै ल्हागिर्न खीजी छान् लइ।
तलेबिस्याँ परमेश्वर बेल्ले भर लल् खाँब मुँ, खीजी ह्रोंसए च्ह येशू ख्रीष्ट ङ्योए प्रभुने बालु टिबर क्हेमैंलाइ त्हाँइ।
क्हेमैं न्होंरि ओंसों को-कोइ छाबै म्हिमैं मुँल, दिलेया तिंजोरो प्रभु येशू ख्रीष्टए मिंउँइँले नेरो ङ्योए परमेश्वरए प्ल्हउँइँले क्हेमैं पापउँइँले चोखो तइमुँ, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं तइमुँ, झाइले परमेश्वरए उँइँर क्हेमैं ठिक ठर्दिइमुँ।
बिश्वासीमैंलाइ पबित्र लबर ख्रीष्टजी ह्रोंसए बचनउँइँले नेरो क्युइ ख्रुसि चोखो लमिंइ।
चु ताँ क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, छतसि चु ताँ ताँन् म्हिमैंइ क्वेंल् त्हुम्: ङ्योए प्रभु पापिमैं जोगेबर ह्युलर युब् ग। पापिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा ल्हें पाप लबै म्हि ङन् ग।
येशू ख्रीष्टजी ङ्योइ लबै ताँन् पापउँइँले जोगेमिंबर सै फोसि खामिंइ। छ्याँबै के लबै ह्रोंसए चोखो म्हिमैं तरिगे बिसि ह्रोंसन् ङ्योए ल्हागिरि सिमिंइ।
ङ्योइ खीए फिर बिश्वास लसि थेंबै आशार सैं ङ्हिरि आलल्ले भोंसि तसि टिले, तलेबिस्याँ ङ्योने बाछा फैबै परमेश्वर भर लल् खाँब मुँ।
बिश्वासउँइँलेन् साराज्यै माँब् तल् खाँबै लिउँइँ प्हसे नोबै भों योंइ, तलेबिस्याँ “प्हसे फिम् बिसि बाछा फैबै परमेश्वर बिश्वास योग्यर्बै मुँ” बिसि चइ मैंल।
क्हेमैंइ छ्याँबै के लइमुँ, क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लइमुँ बिब उँइँबै ल्हागिर खीए म्हिमैंलाइ ल्होरिइमुँ, अझै क्हेमैंइ ल्होरिमुँ। क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के परमेश्वरजी म्लेरिब् आरे, तलेबिस्याँ खीजी ठिक निसाफ लम्।
दिलेया येशू धोंले ङ्यो परमेश्वरए चारबै ह्वेर प्रइबिस्याँ ङ्योए सैं क्ह्रिसि ङ्योइ घ्रिइ-घ्रिने म्हाँया लमुँ, धै परमेश्वरए च्ह येशूए कोजी ङ्योए पाप ताँन् ख्रुमिंम्।
चमैंइ परमेश्वरए के लबै स्योंम्बै मोशा नेरो क्यु च्हजए भजन प्रिंरिल: “ओ ताँन् भन्दा भोंबै याहवेह परमेश्वर, क्हिए केमैं बेल्ले थेब नेरो औदिबै मुँ! ओ ताँन् ह्रेंमैंए म्रुँ, क्हिजी लबै के ठिक नेरो क्ह्रोंसेंन्बै मुँ।