9 “दाँइ झोंबै क्ल्याए सुँर म्हुँलु आझोंन्” बिसि मोशाइ प्ह्रिबै ठिमरि प्ह्रिइमुँ। चु ताँ परमेश्वरजी क्ल्याए ल्हागिर मत्त्रे बिब् आङिं,
फो ख्रेंबै त्हेर क्हिजी चमैंलाइ चबै सै पिंब्मुँ बिसि चमैं ताँनइ क्हिए घ्याँ ङ्ह्योरिम्।
ठिक के लबै म्हिइ ह्रोंसए खेदोमैं वास्ता लम्, दिलेया दुष्ट म्हिमैंइ ह्रोंसए खेदोमैं ल्हयो आख।
दिलेया निनवे सहरर छ्याँब आछ्याँब फेलल् आखाँबै लाख घ्रिसे ङ्हिस्यु हजार भन्दा ल्हें म्हिमैं मुँ, धै ख्योदोमैं या चर ल्हेंन् मुँ। च थेबै सहरए ल्हागिर ङइ न्हुँ लल् आत्हुब् आ?”
“परमेश्वरजी चलाइ ठिक ठर्दिइ” बिबै ताँ चए ल्हागिर मत्त्रे प्ह्रिब् आङिं।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए पबित्र छ्वेर बिइमुँ “दाँइ झोंबै क्ल्याए सुँर म्हुँलु आझोंन्।” तलेबिस्याँ “के लबै म्हिइ नों सै योंल् त्हुम्।”