3 ङए बिरोधर पोंब्मैंलाइ ङए ज्वाफ चुन् ग।
“झाइले म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ च्हों धिंर्बै चिब्मैं नेरो क्रथेमैं ङाँर क्हाबोमा ‘ङइ तो पोंब् ङ्हे? ङइ तो बिल् त्हुब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
“ओ आघें-अलि नेरो आबामैं, ङइ क्हेमैंए उँइँर बिल् त्हुबै ताँ तारे थेमिंन्।”
दिलेया ङइ चमैंने बिइ, ‘छ्याब् ल्हैदिबै म्हिमैं नेरो छ्याब् योंबै म्हि ङ्हिंना-ङ्हिंन्ने सुँने सुँ आतन् समा, धै ह्रोंसए फिर ल्हैदिबै छ्याब्मैंए बारेर पोंबै मौका आयोंन् समा, खाबलाज्यै या छलेन् दण्ड पिंब रोमी सरकारए रोसर आरे।’
खाबज्यै या ह्रोंसलाइ अगमबक्ता अथवा पबित्र प्ल्ह मुँबै म्हि ग बिसि मैंम् बिस्याँ, ङइ प्ह्रिबै चु ताँमैं प्रभुजी लद् बिबै ताँमैं ग बिसि चइ सेरिगे।
को-कोइ म्हिमैंइ ङ कुल्मिंबै चेला चिब आङिं ङ्हाँलेया ङलाइ प्रभुइ कुल्मिंबै चेला चिब बिसि क्हेमैंइ म्हाँदिम्। तलेबिस्याँ ङउँइँले सैं तोंबै ताँ थेसि क्हेमैंइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ छतसि “ङ कुल्मिंबै चेला चिब ग” बिबै प्रमाण क्हेमैंन पिंम्!
छतसि कुल्मिंबै चेला चिबए के ङइ लसेरो चब् थुँबै खर्ज ङइ योंल् आत्हु वा?
क्हेमैं ङाँर ङ खमा प्रभुजी ङलाइ पिंबै अधिकारउँइँले ङइ क्हेमैलाइं हौदिल् आत्हुरिगे बिसि क्हेमैंने ह्रेंगो मुँमा ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिइमुँ। क्हेमैंए न्होह्रों लबर च अधिकार ङलाइ पिंब आङिं, बरु क्हेमैं छ्याँब् तरिगे बिसि पिंब् ग।
छतसि ङउँइँले ख्रीष्ट पोंम् उ आपों बिब क्हेमैंइ प्रमाण म्हैम् बिस्याँ छेनाले मैंन्, ख्रीष्टजी क्हेमैंए म्हाँजोर खाबलाज्यै आफेलल्ले निसाफ लमा खी आभोंब् तरिब् आरे, खी बेल्ले भोंब् तब्मुँ।
क्हेमैं बिश्वासर भोंब मुँ उ आरे बिसि ह्रोंसए जाँच लद्। जाँचर फेल् आतस्याँ येशू ख्रीष्ट क्हेमैंने बालु तम् बिसि क्हेमैंइ सेल् त्हुम्।
दिलेया ङए फिर सैं आससि ह्रिस लब्मैंइ बिस्याँ, ङलाइ झेलर अझै ल्हें दुःख पिंरिगे बिब् मैंसि आछ्याँबै सैंइ येशूए सैं तोंबै ताँ बिप्रम्।
ङइ क्हेमैंलाइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए सैंर थेंइमुँ। ङइ क्हेमैं ताँनए ल्हागिर छले मैंब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ जोगेबै के ङलाइ पिंइ, धै ङ झेलर मुँमा बैरु मुँमा क्हेमैं चु केर ङने बालुन् प्रल।
ङइ ओंसों रोमर्बै अड्डारि राइ पोंमा खाबज्यै या ङए ख आल। बरु ताँन् ङलाइ वाथेंसि छ्युडिह्याइ। दिलेया चु ताँए दोष चमैंलाइ आल्हैदिरिगे।