18 छ बिस्याँ ङइ योंल् त्हुबै नों सै तो जा? मुइ आकिंल्ले सैं तोंबै ताँ बिप्रल् योंबन् ग! छतसि सैं तोंबै ताँ बिप्रमा योंल् त्हुबै हग ङइ आम्है।
बालि खैंब्मैंइ नों सै योंब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर बालि खागु लम्, झाइले प्लुब्मैं नेरो खैंब्मैं ङ्हिंना ङ्हिंन् सैं तोंब्मुँ।
चमैंनेन् टिसि के लइ, तलेबिस्याँ पावलइ धोंले चमैंज्यै या तम्बु बनेबै के लमल।
क्हिइ तो मुँले चबै सै चमा ह्रोंसए अलिलाइ सैं नल् लइबिस्याँ क्हिइ चलाइ म्हाँया आल। येशू ख्रीष्टजी ह्रोंसए ज्यु पिंसि च अलिलाइ जोगेमिंइ। छतसि च अलि क्हिइ चबै सैइ नास आतरिगे।
ङज्यै या ङइ लबै तोन्दोंरि केर म्हिमैंए सैं खैले तोंन् लब् ङ्हे ङ्हाँम्। ङइ ह्रोंसल् मत्त्रे छ्याँब् तरिगे धै सैं तोंल् योंरिगे आङ्हाँ, बरु ताँन् म्हिमैंइ मुक्ति योंसि छ्याँब् तरिगे बिब ङए सैं मुँ।
प्लु प्लुबै म्हि नेरो क्यु झोंबै म्हिए के घ्रिन् ग। चमैंइ लबै के अनुसार्बै नों सै परमेश्वरजी चमैंलाइ पिंब्मुँ।
झाइले छों लब्मैं छों आलब्मैं धोंन् तरिगे तलेबिस्याँ चु ह्युल युनन् नास तयाम्।
बरु छेन्ले मैंन्! क्हिइ तोइ आमैंन्ले कुर चडेबै सै चलेन् तम् बिसि चबइले बिश्वासर आभोंबै म्हिमैं पापर आच्होरिगे।
क्हेमैंउँइँले अरूमैंइ चैदिबै सैमैं योंम् बिस्याँ, झन् ङिइमि क्हेमैंउँइँले ल्हें योंल् त्हुम्। दिलेया ङिइ चु हग आम्हैइमुँ। बरु ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रमा क्हेमैंए फिर तोइ दुःख आतरिगे बिसि ङिइ तोन्दोंरि दुःख सैदिइ।
दिलेया ङइ चु हग आम्है। तोगो या ङइ चु प्ह्रिछ्या हग योंरिगे बिसि प्ह्रिब् आङिं। ङइ प्हैंबै ताँ खाबज्यै या थोब् भन्दा बरु ङलाइ सिब सब् मुँ!
ङइ ह्रोंसए इच्छाइ चु के लस्याँ चु केए नों सै म्हैमल। बरु चु के ङइ ललन् त्हुबै के ग, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङलाइ चु के लबै जिम्मा पिंइमुँ।
ङिइ ह्रोंसए ताँ आबि, दिलेया येशूए ल्हागिर ङि क्हेमैंए केब्छैंमैं धोंन् तसि येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग बिबै ताँ ङि बिप्रम्।
ख्रीष्टजी कुल्मिंबै चेला चिब्मैं तबइले ङिइ क्हेमैंने “च लद्, चु लद्,” बिल् खाँमल। दिलेया ङिइ ना क्हेमैंउँइँले, ना अरू म्हिमैंउँइँले, खाबउँइँले या ङिइ मान आम्हैल,