37 दिलेया च म्हिइ ह्रोंसए सैं फैल् खाँमुँ, ब्ह्या आलल्ले टिल् खाँमुँ, बिस्याँ च ह्रिथेंबै च्हमिरिने चइ ब्ह्या आललै या ठिकन् मुँ।
क्हेमैंइ प्ह्रिबै प्ह्रिछ्यार्बै ताँमैंए ज्वाफ ङइ चु प्ह्रिछ्यार प्ह्रिइमुँ। “म्हिइ ब्ह्या आलल्ले टिब छ्याँब ग” बिसि क्हेमैंइ प्ह्रिइ।
खाबज्यै या ब्ह्या लब् बिसि ह्रिथेंबै च्हमिरिने खेंमैं ङ्हिंन् सल्ला लसि “दे त्हे ङ्यो ब्ह्या आलल्ले टिले” बिलेया, लिउँइँ मुँयुँए ब्ह्या लबै सैं खस्याँ चमैं ब्ह्या लरिगे। छले लबै ब्ह्या पाप आङिं।
छलेन खाबइ ह्रोंसइ ह्रिथेंबै च्हमिरिने ब्ह्या लमुँ, चइ ठिकन् लम्। दिलेया ब्ह्या आलल्ले टिस्याँ झन् छ्याँब तम्।
छतसि ताँन् म्हिमैंइ ह्रोंसइ कति पिंल् खाँमुँ च्हगन् पिंन्, आगुइ कर ल्हैदिसि सैं आतोंदै आपिंन्। तलेबिस्याँ सैं तोंदै भेटि पिंबै म्हि म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्।
परमेश्वरजी क्हेमैंए जिम्मार थेंबै बगालए छैं छेनाले लद्। करइ आङिं, ह्रोंसए सैंइन म्रोंसि लद्। मुइए लोबै आङिं, चु ङइ लल् त्हुबै ङए जिम्मार्बै के ग बिब् मैंसि लद्।