5 क्हेमैंलाइ फापिल् लबर्न ङइ चु ताँ बिब् ग: ह्रोंसए आघें-अलिमैं न्होंर्बै आक्ह्रिबै ताँ क्ह्रिमिंल् खाँबै बुद्धि मुँबै म्हि क्हेमैं न्होंर खाबै आरे वा?
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिइ ह्रोंसइ लल् त्हुबै केमैं तो जा बिब् सेम्, दिलेया आमादुमैइ लबै केइ ह्रोंसलाइन न्होह्रों लम्।
दे त्हे लिउँइँ येशूए फिर बिश्वास लबै प्रसे ङ्हिस्युदे म्हिमैं खागु तमा चमैंए म्हाँजोर पत्रुस रासि बिइ,
दिलेया हननियाइ बिइ, “प्रभु, चु म्हिइ यरूशलेमर क्हिए म्हिमैं फिर बेल्ले दुःख पिंइँमुँ बिबै ताँ ङइ ल्हें म्हिउँइँले थेइमुँ।
मुँयुँमैंइ ह्रिंग्यो क्र न्हस्याँ चए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग बिसि ह्युलर्बै छ्याइ ङ्योलाइ लोमिंम्, आङिं रो वा?
सैं चित्, तारे पिरु पाप के आलद्। छाबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग। छतसि चु ताँ ङइ क्हेमैंने बिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंरि को-कोइ म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ छेनाले ङो आसेइमुँ।
ह्रोंसैन ह्रोंसलाइ धोका आपिंन्: क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै या “चु ह्युलर्बै बुद्धि मुँबै म्हि ङन् ग” बिसि मैंम् बिस्याँ क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धि मुँबै म्हि तल् खाँरिगे बिसि च बुद्धि आरेबै म्हि धों तल् त्हुम्।
ङिम् ख्रीष्टए ल्हागिर बुद्धि आरेब्मैं धोंन् तइमुँ, क्हेमैंम् ख्रीष्टर बुद्धि मुँब्मैं धों तइमुँ! ङि भों आरेब्मैं धोंन् तइमुँ, क्हेमैंम् भों मुँब्मैं धों तइमुँ! म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ मान लम्, ङिलाइ हेल लम्।
क्हेमैंलाइ फाफिन् लबर ङइ चु ताँ प्ह्रिब् आङिं, ह्रोंसए खोबै कोलोमैंलाइ धोंलेन् क्हेमैंलाज्यै या लोदा सैंदा लबर प्ह्रिब् ग।
क्हेमैं न्होंरि म्हि घ्रि अर्को म्हिने प्होंगि तइ बिस्याँ निसाफ लमिंन् बिसि परमेश्वरए म्हिमैं ङाँर आह्याल्ले? बिश्वास आलबै म्हिमैं ङाँर ह्याम्मा?
क्हेमैंए न्होंरि छाबै आक्ह्रिबै ताँ मुँ बिस्याँ, बिश्वासीमैंइ तो धोंइ आङ्हाँबै म्हिमैं ङाँर निसाफ लमिंन् बिबर तले ह्यामुँ?
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।