16 फ्यालुस्योने प्रबै म्हि ज्युरै या चनेन् क्ह्रिम् बिब क्हेमैंइ आसे वा? तलेबिस्याँ “चमैं ङ्हिं ज्यु घ्रिन् तब्मुँ।” बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिइमुँ।
छतसि मुँयुँइ ह्रोंसए आबा-आमालाइ पिसि ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने क्ह्रिरिमुँ। धै चमैंए ज्यु घ्रिन् तमुँ।
दिलेया चमैंइ बिइ, “ङिए रिं चइ फ्यालुस्यो धों लल् योंम्मा?”
चइ लि हुब् म्रोंसि यहूदाइ चलाइ फ्रें क्ल्योंबै च्हमिरि मुँन ङ्हाँइ।
म्हैंन सोंल् लिउँइँ म्हि घ्रिइ यहूदाने बिइ, “क्हिए चों तामारइ फ्रें क्ल्योंसि प्हसे नोइमुँ।” छबिमा यहूदाइ बिइ, “चलाइ चुर पखसि ख्रोंवाँन्।”
चमैं ङ्हिं घ्रिन् तब्मुँ।’ छतसि चमैं ङ्हिं आङिं, दिलेया क्ह्रिसि घ्रिन् तब्मुँ।
ङ्योइ स्वर्गदूतमैंलाज्यै या निसाफ लम् बिबै ताँ क्हेमैंइ आसेइमुँ वा? छतसि चु छ्हर तखबै च्यु-च्युथुरि ताँमैंम् ङ्योए ल्हागिर तोइ आङिं।
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “मुँयुँइ ह्रोंसए आबा-आमा पिसि ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने क्ह्रिसि टिब्मुँ, धै चमैं ङ्हिं घ्रिन् तब्मुँ।”
परमेश्वरजी बिबै ताँ आङिंबै यरिहो सहरर्बै म्हिमैंलाइ खीजी नास लमा बिश्वासउँइँलेन् फ्यालुस्यो राहाब नास आत, तलेबिस्याँ छैं लबर ह्याबै इस्राएलीमैंलाइ मान लसि चइ टिल् पिंल।