9 ङइ क्हेमैंलाइ ओंसों प्ह्रिबै प्ह्रिछ्यार ब्यभिचार लब्मैंने बालु आप्रद् बिसि प्ह्रिल।
आछ्याँबै के लब्मैंने आप्रद्, ताँ क्होद् धै लोद्। छलस्याँ क्हेमैं सोब्मुँ,” बिम्।
ङइ बिल् म्हैबै ताँ, प्रभु येशूलाइ आम्हाँदिबै ब्यभिचार लब्मैंने, लोबिमैंने, लुडिब्मैंने, कु पूजा लब्मैंने कत्ति आप्रद् बिब आङिं। चमैंने आप्रइ बिस्याँम् क्हेमैं चु ह्युलउँइँले त्होंह्याल् त्हुमल।
क्हेमैं न्होंर्न छाबै आछ्याँबै के लबै म्हि मुँसेया क्हेमैं खैले थेब् प्हैंमुँ? क्हेमैंम् शोक लल् त्हुमल आङिं वा? छाबै आछ्याँबै के लबै म्हिलाइ क्हेमैंए न्होंउँइँले तेवाद्।
क्हेमैं प्लेढा आझोंबै क्हें धों तबै ल्हागिर क्हेमैंए आछ्याँबै बानि ब्योर पिवाद्। तलेबिस्याँ ङ्योलाइ दुःखइले फ्रेमिंबै ल्हागिर ख्रो तसि येशू ख्रीष्ट सिल् खाँइमुँ। छतसि क्हेमैं चोखो तल् खाँइमुँ।
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलब्मैंने घ्रि तसि आप्रद्। धर्मि नेरो अधर्मि खैले क्ह्रिमुँ? चारबै ह्वे नेरो मिछु खैब खैले बालु तल् खाँमुँ?
छतसि याहवेहजी छ बिइमुँ: “क्हेमैं च आछ्याँबै म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले त्होंइ खो, क्हेमैं चमैं ङाँइले स्यो तल् त्हुम्। पापर च्होवाबै सैमैं आछुइद्, झाइले ङइ क्हेमैं ङ ङाँर खल् पिंस्यो।
मिछु खैबर म्हिमैंइ लबै केर आफेबै केमैंउँइँले स्यो तद्, बरु छाबै केमैं ह्वेर पसि आछ्याँब ग बिसि ताँनने उँइँमिंन्।
ङिइ चु प्ह्रिछ्यार प्ह्रिबै ताँ खाबै आङिं, च म्हिलाइ छेन्ले ङो सेथेंन्। च फा पिन् तरिगे बिसि चने प्रब-टिब ने पोंब आलद्।
ओ अलि-अङाँमैं, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए मिंर ङिइ क्हेमैंने बिमुँ: ङिइ क्हेमैंने लोमिंबै ताँर आप्रबै प्ल्हेउ अलि-अङाँमैंउँइँले स्योले टिद्।