14 क्हेमैंलाइ फाफिन् लबर ङइ चु ताँ प्ह्रिब् आङिं, ह्रोंसए खोबै कोलोमैंलाइ धोंलेन् क्हेमैंलाज्यै या लोदा सैंदा लबर प्ह्रिब् ग।
छतसि चु ताँ मैंसि छेनाले टिद्! सोंदिं समन् त्हिंयाँ म्हुँइँसा मिक्लि पिंदै ताँन् म्हिमैंने ङइ लोमिंबै ताँ आम्लेद्।
सैं चित्, तारे पिरु पाप के आलद्। छाबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग। छतसि चु ताँ ङइ क्हेमैंने बिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंरि को-कोइ म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ छेनाले ङो आसेइमुँ।
तलेबिस्याँ क्हेमैंलाइ ख्रीष्टए ताँ लोमिंबै म्हिमैं हजार च्युन् मुँलेया ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ धाँसे ओंसो क्हेमैंने बिमिंसि क्हेमैंलाइ ख्रीष्ट ङो सेल् लमिंबै क्हेमैंए आबा ङन् ग।
ङइ क्हेमैं ङाँर प्रभुए फिर बिश्वास लबै खोबै तिमोथी कुलइमुँ। च ङए च्ह धोंन् तब् ग। ङइ क्ल्ह्यो-क्ल्ह्योर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोमिंब् धोंलेन् ख्रीष्टर ङइ खैबै छ्ह थोइमुँ बिबै ताँ चइ क्हेमैंने बिब्मुँ।
क्हेमैंलाइ फापिल् लबर्न ङइ चु ताँ बिब् ग: ह्रोंसए आघें-अलिमैं न्होंर्बै आक्ह्रिबै ताँ क्ह्रिमिंल् खाँबै बुद्धि मुँबै म्हि क्हेमैं न्होंर खाबै आरे वा?
दिलेया ङइ चु हग आम्है। तोगो या ङइ चु प्ह्रिछ्या हग योंरिगे बिसि प्ह्रिब् आङिं। ङइ प्हैंबै ताँ खाबज्यै या थोब् भन्दा बरु ङलाइ सिब सब् मुँ!
ङइ तले छ बिगे? ङइ क्हेमैंलाइ म्हाँया आल बिसि छ बिब् वा? आङिं! ङइ क्हेमैंलाइ म्हाँया लम् बिसि परमेश्वरजी सेइमुँ!
चु ताँन् ताँमैं बिमा ङि छ्याँब् मुँ बिसि क्हेमैंए उँइँर पोंइ वा? छ कत्ति आङिं! बरु परमेश्वरए उँइँर ख्रीष्टजी बिब् धोंले ङि पोंम्। ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङिइ लबै ताँन् केमैं क्हेमैंलाइ भोंब् लमिंबै ल्हागिर्न ग।
क्हेमैंलाइ छ्याब् ल्हैदिबर ङइ छ बिब आङिं। ङइ ओंसों बिब् धोंलेन्, ङिए सैंर क्हेमैंए फिर ल्हें म्हाँया मुँ, छतसि सिलेया सोलेया ङि खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।
ताँन् म्हिमैं ख्रीष्टर भोंसि तरिगे बिसि ङिइ ख्रीष्टउँइँले खबै बुद्धिए ताँमैं लोमिंदै ताँन् म्हिमैंने न्ह क्रों मि क्रोंले टिद् बिम्।
आबाइ ह्रोंसए प्हसेमैंलाइ लब् धोंले ङिइ क्हेमैंलाइ ङ्हयोइ।
ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैंलाइ अर्थि पिंमुँ: प्ल्हेउमैंलाइ हौदिद, सैं च्योंब्मैंलाइ सैं भोंब लमिंन्, आखाँब्मैंलाइ ल्होमिंन्, ताँन् म्हिमैंने ह्रिस आखनले सैदिद्।
ङिइ चु प्ह्रिछ्यार प्ह्रिबै ताँ खाबै आङिं, च म्हिलाइ छेन्ले ङो सेथेंन्। च फा पिन् तरिगे बिसि चने प्रब-टिब ने पोंब आलद्।
ङए च्ह ओनेसिमसए ल्हागिर ङ क्हिने यो छ्युँ लम्। ङ झेलर मुँबै त्हेर ङइ चने प्रभुए ताँ बिमा चइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ। छतसि च ङए च्ह धोंन् ग।
ओ ङए कोलोमैं, क्हेमैंइ पाप आलरिगे बिसि ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिरिइमुँ। दिलेया खाबज्यै या पाप लइबिस्याँ ङ्योए ल्हागिर परमेश्वर आबाने क्षमा ह्रिमिंबै येशू ख्रीष्ट मुँ। खीजी ठिक के लम्।
ङए कोलोमैं छले क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रइमुँ बिबै ताँ थेमा चु भन्दा थेबै सैं तोंन् लबै ताँ ङए ल्हागिर अरू तोइ आरे।