6 ङइ प्लु प्लुइ, अपोल्लसइ क्यु झोंइ, दिलेया परमेश्वरजीन् धुँ बडिमिंइ।
याहवेहजीन् धिं आबनेस्याँ बनेब्मैंए के फाकर्न तम्। याहवेहजीन् सहर आरुँमिंस्याँ रुँब्मैंइ रुँब फाकर्न तम्।
परमेश्वरजी ताँ घ्रि पोंइमुँ, ङइ ल्हें खे च ताँ थेइमुँ: ओ परमेश्वर, क्हि बेल्ले भोंब मुँ,
आयोब् आख्युब्मैं मुट्ठि घ्रि सो मत्त्रे ग, प्लब्मैं या तोइ केर आफे, तलेबिस्याँ पारर क्वेमा चमैं योंयाम्, चमैं ङ्हिंना-ङ्हिंन् मुट्ठि घ्रि सो मत्त्रे ग।
आगुए खाँचोर पिंल् खाँबै म्हिल बिब् धों तम्, धै अरूलाइ भों खबै ताँ बिमिंसि सैं क्होमिंबै म्हिए ल्हागिर ल्होबै म्हि योंम्।
चु ताँ थेसि यरूशलेमर्बै बिश्वासीमैंइ पत्रुसलाइ छ्याब् ल्हैदिब् पिवाइ, धै “तारे अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंज्यै या मुक्ति योंरिगे बिसि परमेश्वरजी चमैंलाइ सैं एबै मौका पिंना!” बिसि चमैंइ ताँ क्होइ। झाइले चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेइ।
झाइले चमैं एन्टिओखियार फेखसि चर्चर्बै म्हिमैं खागु लसि परमेश्वरजी खेंमैंउँइँले लबै ताँन् केमैं सुनेइ, धै परमेश्वरजी खैले अरू ह्रेंमैंए ल्हागिर प्रभुए फिर बिश्वास लबै म्रा थोंमिंइ बिबै ताँ या बिइ।
छले ताँ सेरिमा थिआटीरा सहरर्बै कलाँजी रङबै क्वेंए छों लबै च्हमिरि घ्रि चर्न मुँल। चए मिं लिडिया मुँल। चइ परमेश्वर म्हाँदिमल धै पावलइ पोंबै ताँ छेनाले थेरिगे बिसि प्रभुजी चए खों थोंमिंइ।
अलेक्जेन्ड्रियाथें अपोल्लस मिं मुँबै यहूदी म्हि घ्रि एफिससर खइ। च बेल्ले पोंल् ह्रब नेरो परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँमैं ताँन् ह्रब मुँल।
अपोल्लस कोरिन्थ सहरर मुँमा पावल एशिया ह्युलउँइँले एफिसस सहरर खइ। चर्बै को-कोइ चेलामैंने त्होसि
चमैंने जय मसीह लसि पावलइ “अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर सैं तोंबै ताँ बिप्रमा परमेश्वरजी ङउँइँले तो-तो केमैं लइ,” बिसि ताँन् ताँमैं घ्रि-घ्रिले चमैंने बिइ।
तलेबिस्याँ अरू सैए बारेर आङिं, दिलेया येशू ख्रीष्टजी ङए छ्हउँइँले लबै केए बारेर मत्त्रे प्हैंमुँ। ङए के नेरो प्रचारउँइँले,
क्हेमैं न्होंर कोइइ “ङ पावलए चेला ग,” कोइइ “ङ अपोल्लसए चेला ग,” कोइइ “ङ पत्रुसए चेला ग,” कोइइ “ङ ख्रीष्टए चेला ग,” बिम् रो।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ छ्ह पिंइमुँ, ख्रीष्टउँइँले ङ्योइ बुद्धि योंइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्योइ ठिक के लल् खाँमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो पबित्र तइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ जोगेमिंइमुँ।
पावल, अपोल्लस, पत्रुस, चु ह्युल, तिंजोरोबै सैमैं, प्हँना लिउँइँबै सैमैं, क्हेमैं सोलेया, सिलेया — ताँन् क्हेमैंलन् ग।
छतसि प्लु प्लुबै म्हि नेरो क्यु झोंबै म्हि थेब आङिं, क्हेमैंए बिश्वास बडिमिंबै परमेश्वरन् थेब ग।
ङ पावल खाबै न्होंर मुँ रो वा? ङ कुल्मिंबै चेला चिब आङिं वा? ङ्योए प्रभु येशूलाइ ङइ आम्रोंइमुँ वा? क्हेमैंन् प्रभुए ल्हागिर ङइ लबै केए रोमैं आङिं वा?
छलसि क्हेमैंइ प्रभु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लमा क्हेमैंए सैंर खी बास लरिगे। झाइले सिं धुँए जर च्योंब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया बडिदै ह्यारिगे, धै जगए फिर धिं बनेब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया भोंब् तरिगे।
तलेबिस्याँ ङिइ क्हेमैंने सैं तोंबै ताँ ओंसोंन् बिमिंमा ङिए सुँइ मत्त्रे पोंब आङिं, परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह नेरो भोंउँइँले बिब् ग। चु ताँ क्ह्रोंसेंन् ग बिब सैं न्होंर था सेसि ङि क्हेमैं ङाँर युइ। क्हेमैंए म्हाँजोर टिमा क्हेमैंए ल्हागिर्न ङिइ खैले त्हिंइ थोल बिसि क्हेमैंज्यै सेइमुँ।