17 छतसि खाबज्यै परमेश्वरए मन्दिर नास लवाम् बिस्याँ परमेश्वरज्यै या चलाइ नास लवाब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए मन्दिर पबित्र तल् त्हुम्, च मन्दिर क्हेमैंन् ग।
च बेल्ले ङ्हिंसि “चु बेल्ले पबित्र क्ल्ह्यो मुँन! चु परेमेश्वरए धिं मुँन! चु क्ल्ह्यो स्वर्गए म्रा ग मुँन,” बिइ।
शत्तुरमैंइ क्हिए मन्दिरर मुँबै ताँन् सैमैं नास लवाइ! नास तयाबै सहरउँइँ ह्रोंसए खसि ङ्ह्योद्!
ओ परमेश्वर, अरू ह्रेंमैंइ क्हिए ह्युलए फिर ह्वाखइमुँ; धै क्हिए पबित्र मन्दिर चमैंइ जुठ लइमुँ; चमैंइ यरूशलेम नास लवाइमुँ।
क्हिजी पिंबै ठिमैं ताँनइ भर लल् खाँब मुँ। ओ याहवेह, क्हिए धिं खोंयोंन् बिलै पबित्र मुँ।
ङ्योए याहवेह परमेश्वरए मिं थेब् लद्, धै खीए पबित्र कोंर खीए मिं क्वेद्; तलेबिस्याँ ङ्योए याहवेह परमेश्वर पबित्र मुँ।
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “छुइ चेंदो आखो। क्हिए प्हलेर्बै जुत्ता प्लिद् तलेबिस्याँ क्हि राबै क्ल्ह्यो पबित्र क्ल्ह्यो ग।”
क्हेमैंन् परमेश्वरए मन्दिर ग, परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए न्होंरि टिम् बिब क्हेमैंइ आसे वा?
ह्रोंसैन ह्रोंसलाइ धोका आपिंन्: क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै या “चु ह्युलर्बै बुद्धि मुँबै म्हि ङन् ग” बिसि मैंम् बिस्याँ क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धि मुँबै म्हि तल् खाँरिगे बिसि च बुद्धि आरेबै म्हि धों तल् त्हुम्।