15 खाब्मैंए गारा मिइ ख्रोंवामुँ चमैंइ इनाम आयों, दिलेया मिउँइँले त्होंखब् धोंले प्रभुजी चमैं जोगेमिंब्मुँ।
ओ परमेश्वर, क्हिजी ङिए जाँच् लइमुँ, क्हिजी ङि चाँदि धोंले खार्दिइमुँ।
क्हिजी म्हिमैंलाइ ङिए क्र फिर प्लेल् पिंइ, ङि मि नेरो क्युउँइँले तसि ह्याइ, दिलेया क्हिजी छ्याजाल्हुलु तबै क्ल्ह्योर ङि पखमिंइ।
ल्हें त्हिंइ समा म्हिमैंइ तोइ चल् आयोंल। छतमा पावलइ चमैं ङाँर खसि बिइ, “ओ थुमैं, क्हेमैंइ ङए ताँ ङिंसि क्रेटउँइँले क्यु झाज आओलेल् त्हुमल, धै छाबै दुःख नेरो नोक्सान् क्हमैंइ आयोंमल।
धै अरू चर मुँब्मैं फालेजरे नेरो क्यु झाजए टुक्क्रजरे क्हासि क्योंजा ह्याद्,” कप्तानइ बिइ। छले ङि ताँन् छेनाले नें आम्योंल्ले मा ङ्युँइए छेउर फेइ।
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “ठिक के लब्मैंन् जोगेब गारो मुँ बिस्याँ परमेश्वरलाइ आम्हाँदिबै पाप लब्मैंए गति झन् खै तलै?”
क्हेमैंइ स्वर्गर्बै इनाम योंबै ल्हागिर के लरिइमुँ। छतसि च इनाम आम्हरिगे, बरु ताँन् इनाम योंरिगे बिसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।
अरूमैंलाइ मिउँइँले तेवाब् धोंले च स्योलिबै ताँउँइँले जोगेमिंन्; धै अरूमैंलाइ ल्हयो लद्, दिलेया चमैंए सैं न्होंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंइ क्हेमैंए सैं न्होंवाल् आखाँरिगे बिसि क्हेमैंइ चु के च्हैंसि मैंसि लद्।
छतसि ङइ क्हेमैंलाइ चु सल्ला पिंम्: क्हि प्लब् तबै ल्हागिर मिर खारदिबै छ्याँबै मारा ङउँइँले किंन्, म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ क्लुना तब् आम्रोंरिगे बिसि खिबै ल्हागिर ङउँइँले फोस्रे ब्योंबै क्वें किंन्, झाइले क्हिए मि म्रोंरिगे बिसि ङउँइँले मि म्रोंल् लबै मैं किंसि फोद्।