54 खैम नास तयाबै सैइ नास आतबै सै नेरो सिल् त्हुबै ज्युइ सिल् आत्हुबै ज्यु खिमुँ, च्हमन् परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तम्, “ओ काल, परमेश्वरजी क्हिलाइ ट्होवाल् खाँइमुँ!”
तलेबिस्याँ चमैं स्वर्गदूत धोंबन् तम्। चमैं सिसि धबै सोगों तबइले चमैं परमेश्वरए सन्तान ग। छतसि चमैं खोंयोंइ सिरिब् आरे।
चमैंइ खोंयोंइ तरिबै परमेश्वरलाइ मान आलल्ले झन् नास तयाबै म्हि, खेदो, नमेमैं नेरो सर क्ल्याँबै प्हलाँ प्हुलुँमैंए कु बनेसि फ्योइ।
तोन् तलेया छ्याँबै के लसि स्याबासि, इजेत नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह म्हैब्मैंलाइ परमेश्वरजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्मुँ।
छतसि पाप लबै सैं आखरिगे बिसि क्हेमैंए सिल् त्हुबै ज्युर पाप लल् आपिंन्।
चए फिरै या येशू सिसेया परमेश्वरजी खीलाइ धबै सोगों लमिंइ। छतसि खीए प्ल्ह क्हेमैंए सैंर टिस्याँ ख्रीष्टलाइ सोगों लमिंबै परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए सिल् त्हुबै ज्यु या सोगों लमिंब्मुँ।
सिसि ह्याल् त्हुबै ङिए ज्युउँइँले या अरूमैंइ येशूजी थोबै छ्ह म्रोंरिगे बिसि ङि सोगों मुँमा खोंयोंन् बिलै येशूए ल्हागिर कालए सुँर्न फेनेम्।
चु ज्युर मुँमा ङ्योए फिर ल्हें दुःखमैं तमा ङ्योइ दुःखए सो हेंम्। दिलेया ङ्यो क्लुना तरिगे बिसि आङिं, झन ल्हें छ्याँबै क्वेंमैं खिल् योंरिगे, धै चु सिसि क्राँयाबै ज्यु खोंयोंइ आसिबै प्ल्हर्बै ज्यु तरिगे बिबै सैं खम्।
च त्हिंइर प्रभु येशूजी खीए म्हिमैंउँइँले थेबै मान योंबर नेरो बिश्वासीमैं ताँन प्लेटोयाल् लबर खी युब्मुँ। क्हेमैं या चमैं न्होंर तब्मुँ तलेबिस्याँ खीए बारेर ङिइ बिबै ताँ क्हेमैंइ क्वेंल।
च लिउँइँ परमेश्वरजी काल नेरो क्रोंलाइ मि मुँबै होंल्दोंर भ्योंवाइ। च मि मुँबै होंल्दों प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।
खीजी चमैंए मिग्लि योगुर्ले फ्योमिंब्मुँ। च त्हेसेरो खाबै आसि, शोक आत, क्रोब-म्होब नेरो दुःख कष्ट खोंयोंइ या आत। ओंसोंबै ताँन् सैमैं म्हयाल् खाँइमुँ।”