49 खैले ङ्यो सउँइँले बनेबै म्हि आदम धोंन् ब्योंब् तइ, छलेन ङ्यो स्वर्गर्बै म्हि धोंन् ब्योंब् तब्मुँ।
आदम प्रसे सोंच्यु बर्ष तमा चइ च्ह घ्रि योंइ। चए मिं शेत थेंइ।
झाइले ठिक के लब्मैं खेंमैंए आबाए ग्याल्सरि त्हिंयाँ धोंले चारसि टिब्मुँ। “न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
तलेबिस्याँ खीए च्ह येशू ल्हें अलि-अङाँमैं न्होंर्बै च्ह थेब तरिगे बिसि खीजी ओंसोंन् ङो सेबै म्हिमैंलाइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ।
छतमा तारे ङ्यो ताँनइ मोंड आउल्लेन् प्रभुए चारबै ह्वे ङ्योए मोंडउँइँले चारल् पिंम्। झाइले खीउँइँले योंबै ह्वेइ लमा प्रभुजी अथवा पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ झन् झन् खी धोंले चारब लदै बोम्।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।