45 तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेरै या छले प्ह्रिइमुँ, “ओंसोंबै म्हि आदम छ्ह मुँबै म्हि तइ।” लिउँइँबै आदम (अथवा येशू ख्रीष्ट) छ्ह पिंबै पबित्र प्ल्ह तइ।
झाइले याहवेह परमेश्वरजी सउँइँले म्हि बनेसि चए नखुँरि सो फुइमिंमा म्हि सोगों तइ।
खीने बालु खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँल, च छ्ह म्हिमैंए चारबै ह्वे मुँल।
ह्योम् ह्योब, सैब नेरो नास लबर मत्त्रे खम्। ङम् म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह छ्याजा ल्हुल्हुले योंरिगे बिसि युइ।
ङइ चमैंलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंमुँ, झाइले चमैं खोंयोंइ या नास आत। धै ङए योउँइँले खाबज्यै चमैं प्हेंसि बोल् खाँरिब् आरे।
तारे तिस्याँदे लिउँइँ ह्युलर्बै म्हिमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे। दिलेया क्हेमैंइ बिस्याँ ङ म्रोंब्मुँ। ङ सोगों तबइले क्हेमैं या सोगों तरिब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “घ्याँ, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ, नेरो छ्ह ङन् ग। ङउँइँले बाहेक् खाबै या परमेश्वर आबा ङाँर फेनेल् आखाँ।
येशूजी चने बिइ, “परमेश्वरए आशिक नेरो क्हिने क्यु ह्रिबै म्हि क्हिइ ङो सेस्याँ क्हिइ ङने क्यु ह्रिमल, धै खीजी खोंयों बिलै सोल् लमिंबै क्यु क्हिलाइ पिंमल।”
दिलेया ङइ पिंबै क्यु थुँब्मैं खोंयोंइ क्यु पिरिब् आरे। तलेबिस्याँ ङइ पिंबै क्यु चए न्होंर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिरि प्योरिबै मुल तब्मुँ।”
तलेबिस्याँ खैले आबाजी सियाब्मैं सोगों लमिंसि छारा छ्ह पिंमुँ, छलेन च्हज्यै या खाबलाइ छ्ह पिंदा ङ्हाँमुँ, चमैंलाइ छ्ह पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी पिंबै क्हें तो जा बिस्याँ, च स्वर्गउँइँले तयुसि ह्युलर्बै म्हिमैंलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै म्हि ग।”
ङए ज्यु चब्मैं नेरो ङए को थुँब्मैंने खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँ, छतसि ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं सोगों लमिंब्मुँ।
सोगों परमेश्वर आबाजी ङ कुल्मिंइ, धै आबाए शक्तिउँइँलेन् ङ सोरिमुँ। छलेन ङलाइ चब्मैं या ङए शक्तिउँइँले सोरिब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरए प्ल्हजी मत्त्रे छ्ह पिंमुँ, छाबै के म्हिमैंए भोंइ लल् आखाँ। ङइ क्हेमैंने बिरिबै ताँमैं परमेश्वरए प्ल्हउँइँले योंबै खोंयोंइ आखाँबै छ्हर्बै ताँ ग।
सिमोन पत्रुसइ बिइ, “ओ प्रभु, क्हिनेन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै ताँमैं मुँ। ङि खाबै ङाँर ह्याब?
झाइले म्हिमैंलाइ खोंयोंन् बिलै आखाँबै छ्ह पिंबै येशू क्हेमैंइ सैवाइ। दिलेया परमेश्वरजी खीलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। चु ताँ ङिइ म्रोंइमुँ।
म्हि घ्रिए पापइ लमा ताँन् म्हिमैं सिल त्हुइ बिस्याँ, झन ल्हें परमेश्वरए दयाम्हाँया नेरो येशू ख्रीष्टए छ्याँबै केउँइँले आशिक छलेन् योंबै म्हिमैंइ येशू ख्रीष्टउँइँले खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।
पापइ लमा खैले म्हिमैं सिल् त्हुइ, छलेन परमेश्वरए दयाम्हाँयाजी लमा खीजी ङ्योलाइ ठिक ठर्दिमिंइमुँ, धै प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले ङ्योइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ।
तलेबिस्याँ ठिमइ ङइ लबै पापए निसाफ लसि सिबै दण्ड पिंलेया परमेश्वरए प्ल्हए शक्तिजी ङलाइ ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् लसि छारा छ्ह पिंसि च दण्डउँइँले फ्रेमिंइमुँ।
ओंसोंबै म्हि प्ल्हर ज्यु मुँबै म्हि आङिं, से-कोए ज्युर प्ल्ह मुँबै म्हि ग। लिउँइँबै म्हि प्ल्हर ज्यु मुँबै म्हि ग।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।
ङ्योलाइ छ्ह पिंब येशू ख्रीष्ट ग, धै खी धबै ह्युलर युमा क्हेमैं या खीने बालुन् म्रोंसि मान योंब्मुँ।
ख्रीष्टए पबित्र कोजी झन् ङ्योए आछ्याँबै सैंलाइ कति छेनाले ख्रुमिंमुँ। तलेबिस्याँ खीजी परमेश्वरए प्ल्हउँइँले ह्रोंसलाइ तोइ खोट आरेबै ख्रो तसि परमेश्वरलाइ पिंवाइ। छतसि ख्रीष्टए कोजी ङ्योए सैंलाइ छेनाले चोखो लमिंबइले ङ्योइ सोगों परमेश्वरए सेवा लल् खाँम्।
झाइले अर्को स्वर्गदूतइ ह्रोंसने मुँबै प्हेलर्बै ह्रिस मा ङ्युँइर युवाइ। छलमा च मा ङ्युँइर्बै क्यु सियाबै म्हिए को धोंन् तयाइ। धै मा ङ्युँइर्बै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैं सियाइ।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
च लिउँइँ च स्वर्गदूतइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मुँबै स्यों ङलाइ उँइँइ। च स्यों बेल्ले टल्कदिबै तुथु धोंले वाँ-वाँ ब्योंब् मुँल। च स्यों परमेश्वर नेरो क्यु च्हजए राजगद्दिउँइँले त्होंसि,
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।