37 क्हिइ गहुँ, मखैं, तो प्लुलेया प्लु मत्त्रे प्लुम्, बडिबै धुँन् आप्लु।
धै च रोलैया, रेलैया त्हिंयाँ म्हुँइँसा प्लु म्लोरिमुँ धै थेब तम्। दिलेया प्लु खैले फारमुँ म्हिइ आसे।
ओ बुद्धि आरेबै म्हि, क्हिइ प्लुबै प्लु आक्राँन् समा आम्लो आङिं वा?
झाइले परमेश्वरजी ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले ताँन् प्लुलाइ ह्रों-ह्रोंसए खालर्बै धुँ लमिंम्।
परमेश्वरलाइ धन्यबाद तरिगे! तलेबिस्याँ खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् लमिंसि ट्होगों घ्याँर डोरेब्मुँ! धै छ्याँबै थाँ खबै धुप धों तबै खीए ज्ञानए ताँमैं ङ्योउँइँलेन् ताँन् क्ल्ह्योजरे फेनेब्मुँ।