22 तलेबिस्याँ ताँन् म्हिमैं आदमउँइँले सिल् त्हुइ, छलेन ताँन् म्हिमैंइ ख्रीष्टउँइँले सोल् योंम्।
दिलेया छ्याँब नेरो आछ्याँब सेल् लमिंबै ज्ञान पिंबै रो बिस्याँ क्हिइ आचद्। तलेबिस्याँ च रो चबै तोदोंन् क्हि सियाब्मुँ।”
क्हि सर आकोंन् समा क्हिए ङ्होर्बै छैब प्ह्युरसि दुःखले कमैंबै कमैं चल् त्हुब्मुँ। क्हि सउँइँलेन् बनेल, क्हि सन् ग, क्हि सिसि सर्न कोंयाब्मुँ।”
झाइले च सिंधुँर्बै रो चबर लिंब, ङ्ह्योमा छ्याँब नेरो बुद्धि योंबै ल्हागिर च सिंधुँए रो चल् त्हुमन बिसि च्हमिरिइ मैंइ। छतसि चइ च सिंधुँए रो टोंसि चवाइ, ह्रोंसए प्युँलाज्यै पिंइ, धै प्युँज्यै या चइ।