16 क्हिइ पबित्र प्ल्हजी पिंबै आक्होबै क्युइर परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंइबिस्याँ अरू म्हिमैंइ “आमेन,” अथवा छान तरिगे, बिल् आखाँ। तलेबिस्याँ क्हिइ तो बिइमुँ बिसि चमैंइ आक्हो।
इस्राएलए याहवेह परमेश्वर खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! धै ताँन् म्हिमैंइ “आमेन” बिरिगे। याहवेहए मिं थेब् लद्!
इस्राएलए याहवेह परमेश्वरए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे। आमेन। छान् तरिगे।
खीए थेबै मिं खोंयोंन बिलै क्वेरिगे; पृथ्बी तिगोंन् म्हिमैंइ खीए थेबै के म्रोंरिगे! आमेन नेरो आमेन!
याहवेहए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! आमेन धै आमेन।
येशूजी क्हें ङिबो नेरो ताँग योर छेसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंइ। धै क्हें लुँसि चेलामैंने पिंइ, झाइले चेलामैंइ च म्हिमैंलाइ चुमिंइ।
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
ङिलाइ पापर च्होल् आपिंनु, दुष्टउँइँले जोगेमिंनु। [तलेबिस्याँ ग्याल्स, शक्ति नेरो थेबै मान खोंयोंइ बिले क्हिलन् ग। आमेन।]
झाइले च चेलामैं खन्तोदोंन् ह्यासि खीए ताँ बिप्रइ। प्रभु चमैंने बालु तसि औदिबै चिनुमैं लसि चमैंइ बिबै ताँमैं क्ह्रोंसेंन् ग बिसि उँइँमिंइ।
येशूजी अरू ल्हेंन् केमैं या लइ। च ताँन् केमैं घ्रि घ्रिले प्ह्रिइ बिस्याँ प्ह्रिबै कितबमैं ह्युलर आत्हेमल बिसि ङए सैंर ङ्हाँम्।
खीजी लोमिंबै ताँ थेसि यहूदी चिबनाँब्मैंइ अचम्मा ङ्हाँसि बिइ, “तोइ आखेबै म्हिइ खैले च्हौ ल्हें ताँमैं ह्रल् खाँगे?”
झाइले पत्रुस नेरो यूहन्ना आखेबै म्हिमैं मुँलेना आङ्हिंन्ले पोंल् खाँब् म्रोंसि चमैं प्लेटोयाइ। धै चुमैं येशूने बालुन् टिब्मैं मुँन बिसि चमैंइ था सेइ।
झाइले परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि क्हें लुँसि छ बिइ, “चु क्हें क्हेमैंए ल्हागिर ङए ज्यु ग। ङलाइ मैंबै ल्हागिर चब्रें लद्।”
म्हिमैंइ आक्होबै क्युइर ङइ प्राथना लमा ङए प्ल्हइ प्राथना लम्, दिलेया ङए सैंइ तोइ आल।
तलेबिस्याँ म्हिमैंइ क्होल् आखाँबै क्युइ पोंबै म्हिमैंइ म्हिमैंने आङिं, परमेश्वरने पोंम्, तलेबिस्याँ खाबज्यै या चए ताँ आक्हो। चइ परमेश्वरए प्ल्हए भोंउँइँले म्हिमैंइ क्होल् आखाँबै ताँमैं पोंम्।
क्हेमैं ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनए फिर ङइ म्हाँया खरिम्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी लबै ताँन् बाछामैं येशू ख्रीष्टर पूरा तम्। छतसि परमेश्वरए थेबै मानए ल्हागिर “येशू ख्रीष्टए मिंउँइँले छान् तरिगे” बिसि ङ्योइ बिल् खाँम्।
चु ताँन् ताँए ग्वाइ पिंबै प्रभु येशूजी “क्ह्रोंसेंन, ङ युनन् युसिन् मुँ,” बिइमुँ। आमेन! ओ प्रभु येशू, युनन् यु!
झाइले सो प्ह्याबै सै प्लिइ बिइ, “आमेन, छान् तरिगे!” छबिबै तोदोंन् ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंइ पद्खु तसि फ्योइ।
“आमेन! ङ्योए परमेश्वरए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! थेबै मान, ह्रब् सेब, धन्यबाद, ट्होब नेरो भोंब खोंयोंन् बिलै या खीलन् तरिगे। आमेन!”