2 ओंसों ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलमा केर आफेबै पोंलै आखाँबै कुमैंए लिलि क्हेमैं प्ररिल।
चमैंल सुँ मुँ, दिलेया पोंल् आखाँ; मि मुँ, दिलेया म्रोंल् आखाँ।
चमैंल यो मुँ, दिलेया छुइल् आखाँ; प्हले मुँ, दिलेया प्रल् आखाँ; धै चमैंए म्लोगोउँइँले कै त्होंल् आखाँ।
चमैंल सुँ मुँ, दिलेया पोंल् आखाँ; मि मुँ, दिलेया म्रोंल् आखाँ;
छतसि च फरिसीमैं म्रोंसि तोइ न्हुँ आलद्। चमैं कन अगुवामैं ग। कनइ कन डोरिदिस्याँ, ङ्हिंना ङ्हिंन् होंल्दोंर पायाम्।”
क्हेमैं न्होंरि ओंसों को-कोइ छाबै म्हिमैं मुँल, दिलेया तिंजोरो प्रभु येशू ख्रीष्टए मिंउँइँले नेरो ङ्योए परमेश्वरए प्ल्हउँइँले क्हेमैं पापउँइँले चोखो तइमुँ, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं तइमुँ, झाइले परमेश्वरए उँइँर क्हेमैं ठिक ठर्दिइमुँ।
ओंसों परमेश्वरलाइ ङो आसेमा क्हेमैं परमेश्वर आङिंबै देवतामैं म्हाँदिसि चमैंए न्होंर मुँल।
तलेबिस्याँ ङि क्हेमैं ङाँर खमा क्हेमैंइ ङिलाइ बेल्ले मान लइ, धै क्हेमैंइ कु (मूर्ति) फ्योब पिसि क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरउँइँ सैं एसि खीए सेवा लइ बिसि ताँन् म्हिमैंइ बयन लइमुँ।
तलेबिस्याँ ओंसों ङ्योइ या आमादु, बिब आङिंब, आतबै केर प्रब, सयल लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुइ ङ्योलाइ हेल लमल, ङ्योज्यै या अरूलाइ हेल लमल।
क्हेमैंए खेमैंउँइँले खबै स्योलिबै रोसउँइँले क्हेमैंलाइ फ्रेमिंबर तो सै फोसि क्हेमैंलाइ खामिंइमुँ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। मारा चाँदि धोंबै नास तबै सैमैंउँइँले आङिं,
ह्याबै त्हिंइजरे परमेश्वर आम्हाँदिब्मैंइ धोंले क्हेमैंइ ब्यभिचार लब, आछ्याँबै सैं मैंब, प्हा को तब, सैल् लब, छेरन् ब्योंबै कु पूजा लसि ल्हें त्हे खेरो वाइ।