32 दिलेया प्रभुजी ङ्योए निसाफ लमा खीए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंलेन् ङ्यो या नास आतरिगे बिसि ङ्योलाइ तार झोंम्।
याहवेहजी ङ थेबै दण्ड पिंइमुँ, दिलेया खीजी ङ सिल् आपिंइमुँ।
ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।
छलेन् पिंबै आशिक आदम बिबै म्हि घ्रिइ लबै पापए नों धों तब आङिं। आदमइ लबै पापउँइँले म्हिमैं दोषि ठर्दिसि चमैंइ सजैं योंइ। दिलेया म्हिमैंइ पाप ल्हें लनाबिलेया परमेश्वरजी खीए थेबै दयाम्हाँयाउँइँले आशिक पिंसि म्हिमैंलाइ छलेन् ठिक ठर्दिमिंइ।
छतसि बुद्धि मुँब्मैं खनिर मुँ? छ्वेर्बै ताँ लोमिंब्मैं खनिर मुँ? चु जुगर्बै ह्रब्-सेब्मैं खनिर मुँ? परमेश्वरजी ह्युलर्बै बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ आमादु आलइमुँ वा?
तलेबिस्याँ परमेश्वरए बुद्धिउँइँलेन् म्हिमैंइ ह्रोंसने बुद्धि मुँब् धों ङ्हाँलेया चमैंइ खेंमैंए “बुद्धिउँइँले” खीलाइ ङो सेल् आखाँ। छतसि ङ्योइ बिप्रबै सैं तोंबै ताँउँइँलेन् खीजी ह्रोंसए फिर बिश्वास लब्मैंलाइ जोगेबै चाँजो लइ।
छेनाले आक्होल्ले चबइले क्हेमैं न्होंरि ल्हें म्हिमैं नब छब तइमुँ, धै को-कोइम् सियाइमुँ।
छतसि “ङ प्रभु भोज चबै लायकबै मुँ उ आरे?” बिसि ह्रोंसइन ह्रोंसलाइ जाँचेसि ङ्योइ प्रभु भोज चस्याँ परमेश्वरउँइँले ङ्योइ दण्ड योंरिब् आरे।
छतसि ओ ङए अलि-अङाँमैं, प्रभु भोज चबर खागु तमा ताँन् बिश्वासीमैं आखन् समा पैंन्।
चमैं न्होंरि हुमेनियस नेरो अलेक्जेन्डर बिब छाबै म्हिमैं ग। चमैंइ परमेश्वरए बारेर आछ्याँबै ताँ आपोंरिगे बिसि ङइ चमैं दुष्टए योर्न पिंवाइ।
ङ्योइ चु ताँ या सेइमुँ: चु ह्युलर्बै म्हिमैं दुष्टए न्होंर मुँ, ङ्यो बिस्याँ परमेश्वरए म्हिमैं ग।
म्हाँया लब्मैंलाइ ङइ हौदिमुँ, धै तार झोंम्। छतसि भों लसि क्हिइ लबै पापउँइँले सैं एद्।