12 छतसि क्हेमैं न्होंरि ङ बिश्वासर भोंब् मुँ बिसि प्हैंबै म्हिइ ह्रोंस पापर आच्होरिगे बिसि झन् न्ह क्रों मि क्रोंले टिल् त्हुम्।
तोन् तोर्न थेब् प्हैंबै म्हि नास तयाब्मुँ, अरूमैंलाइ तो धोंइ आङ्हाँबै म्हिल मि-क्ह्रन् म्हयाब्मुँ।
याहवेहलाइ म्हाँदिरिबै म्हिए फिर आशिक युम्, दिलेया खीजी बिब् आङिंबै म्हि नास तयाम्।
“छतसि न्ह क्रों मि क्रों तद्, क्हेमैंइ थेबै ताँ छेन्ले सैंर थेंन्। तलेबिस्याँ ङइ लोमिंबै ताँ छेनाले थेब्मैंइ झन् क्होल् योंब्मुँ, दिलेया ङए ताँ आथेब्मैंइ क्होइ बिसि ह्रब् प्हैंलेया चमैं ङाँइँले प्हेंवाब्मुँ।”
च ठिक ताँ मुँ, दिलेया चु मैंन्: चमैंइ बिश्वास आलबइले परमेश्वरजी चमैंलाइ चोवाइ। छलेन क्हेमैंइ बिश्वास लसिन् मत्त्रे टिल् योंइमुँ। छतसि थेब् आप्हैंन्, बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।
खाबज्यै या “ङइ तोन्दोंरि ह्रइमुँ” बिलेया ह्रल् त्हुबै ताँ चइ तोइ या आह्रइमुँ।
छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्! म्हिउँइँले खबै केर आफेबै स्योलिबै ताँइ क्हेमैं परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँउँइँले फ्रेल् आखाँरिगे। छाबै स्योलिबै ताँमैं ख्रीष्टउँइँले खब आङिं, ह्युल ग्याल्स ओलेबै मोंमैंउँइँले नेरो म्हिमैंइ लबै रोसमैंउँइँले खब् ग।
ओ ङए खोबै थुमैं, ओंसों ओंनोंन् क्हेमैंइ चु ताँन् ताँमैं सेइमुँ। छतसि ठिम आम्हाँदिबै म्हिमैंइ परमेश्वरए ताँ लिग्याँने उग्याँ लवासि क्हेमैंलाइ आछ्याँबै केर च्होवाल् आखाँरिगे, छतसि ह्रोंसइ लबै बिश्वास आपिल्ले क्हेमैं न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।