15 छतसि क्हेमैं खाबज्यै या “पावलए मिंर बप्तिस्मा किंल!” बिल् योंरिब् आरे।
छतसि क्हेमैं ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैं ङाँर ह्यासि चेलामैं लदु, धै परमेश्वर आबा, परमेश्वर च्ह नेरो पबित्र प्ल्हए मिंर क्युर प्ल्हुँमिंसि बप्तिस्मा पिंन्।
झाइले चमैं ताँनइ “ङिइ पाप लइमुँ,” बिसि यूहन्नाउँइँले यर्दन स्योंर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंइ।
ह्रोंसन् ह्रब् सेब् प्हैंसि पोंब्मैंइ ह्रोंसए मान म्हैम्, दिलेया खाबइ खी कुल्मिंबै परमेश्वरए मान म्हैमुँ, चन् क्ह्रोंसेंन्बै सैं प्ह्याबै म्हि ग। चइ तो ताँरै या स्योर आतेनाले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंम्।
क्हेमैं न्होंरि खाबलाज्यै या ङइ बप्तिस्मा आपिंइमुँ बिसि ङइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंम्! ओं, क्रिस्पस नेरो गायस बिबै म्हिमैंलाइ मत्त्रे ङइ बप्तिस्मा पिंल।
(ओं, ङइ स्तिफनसए परवालाज्यै या बप्तिस्मा पिंल। चु म्हिमैं बाहेक अरू खाबलाज्यै या ङइ बप्तिस्मा पिंइ उ आपिं बिसि ङलाइ था आरे।)
तलेबिस्याँ क्हेमैं कन्ये धों तब् ग, ख्रीष्टने बालुन् ब्ह्या लमिंबै ल्हागिर ङइ क्हेमैंलाइ ह्रिथेंइमुँ। छतसि क्हेमैंए फिर्बै ङए ह्रिस परमेश्वरल् धोंन् तबै ह्रिस ग।