2 Ni efo̱ bihĩĩ kpawo ke̱ biyei etẽ.
2 Hiob fɔ bihii kpawo kɛ biyei etɛ̃.
Ni Haman gbaame̱ enii ni ená le̱ he nyam ke̱ ebii ayifále̱ ke̱ bo̱ni maṅtše̱ le̱ ewole̱ onukpa ke̱ boni ewó eno̱ fè lume̱i le̱ ke̱ maṅtše̱ tšũdši le̱.
Nyebua nyena, nyekwe̱ami, koni mawie, ni noni aaba mino̱ le̱ aba!
Ši Iehowa dšie Hiob ke̱-dše̱ tšũṅwō le̱ mli, beni ekpaä fai ehãa enanemei le̱; ni Iehowa kũ nii fẽ ni Hiob yo̱ sá le̱ ebo̱ he *toi enyo̱ ehãle̱. *8,7.
Ni Iehowa dšō̱ Hiob se̱kpẽbe le̱ fè etšutšube le̱, ni ená tōi akpei-nyoṅma-ke̱-edſe̱ ke̱ yomai akpei-ekpa ke̱ tšinai ntatai akpe-kome ke̱ tedšiyei akpe-kome.
Esā efo bihĩĩ kpawo ke̱ biyei etẽ,
ni edšō̱o̱ame̱ ni ame̱yĩ fáa babaō, ni ehãa ame̱náa šia koloi pī:
Oṅã aatamo̱ weintšo ní woo̱ yibii ye̱ owe le̱, obii le̱ aatamo̱ mũtšei bibii ke̱-abo̱le okplõ le̱. Lal. 127.3.