1 अर उपदेस देण का बाद यीशु वे पाड़ बटि मूड़ी उतरि गै, अर बड़ी भीड़ वेका पिछनै चलण लगि गै।
1 जब उ वे डांडा बट्टी उतरी त एक बड़ी भीड़ वेका पिछनै हवे गै।
अर यीशु यू जाणि गै, अर उख बटि चलि गै। अर भौत सा लोग वेका पिछनै चलण लगि गैनी, अर वेन सब बिमार लोगु तैं खूब कैरी,
अर तब एक बड़ी भीड़ वेका पास ऐ। अर यू लोग अपणा दगड़ा मा लूला-लंगड़ो, अन्धों, अर गूंगों तैं अर इन्नि भौत बिमार लोगु तैं भि लेके ऐनी। अर भीड़ का लोगु न यों तैं यीशु का खुटों का समणि रखी दिनी, अर यीशु न ऊंतैं खूब कैरी।
अर सुणा, एक भौत बड़ी भीड़ वेका पिछनै चलण लगि गै, अर वेन उख लोगु तैं खूब कैरी।
जब यीशु अर वेका चेला यरीहो नगर बटि निकळि के जाणा छा, त एक बड़ी भीड़ वेका पिछनै चलण लगि गै।
इलै गलील, दिकापुलिस, अर यहूदिया मुलकों बटि, अर यरूशलेम नगर अर यरदन गाड का दुसरा छाला बटि, भीड़ की भीड़ यीशु का पिछनै चलण लगि गै।
किलैकि उ ऊंतैं शास्त्रियों की तरौं ना, बल्किन मा एक अधिकार पयां मनखि का जन उपदेस देणु छौ।
एक दिन इन ह्वे कि यीशु न अपणा चौतरफि एक बड़ी भीड़ देखि, त वेन चेलों तैं आज्ञा दिनी, “चला, झील का पल्या छाला चलद्यां।”
अर इन ह्वे कि, एक कोड़ी मनखि वेका पास ऐ अर वेन यीशु तैं परणाम कैरिके बोलि, “प्रभु, अगर तुम चा त मितैं शुद्ध कैरी सकद्यां।”
अर यीशु अपणा चेलों का दगड़ा झील का छाला पर चलि गै, अर गलील मुलक बटि एक बड़ी भीड़ वेका पिछनै चलण लगि गै।
पर यीशु की चर्चा त और भि जादा फैलण लगि गै। अर भीड़ की भीड़ वेका वचनों तैं सुनणु कू अर अपणी बिमारियों मा बटि खूब होणु खुणि वेका पास औन्दी छै।