22 તુમા યે વાતહેબારામાય જીં કાય માનતેહેં, તી તુમા તુમહે એને પોરમેહેરા વોચમાઅની વાત હેય, ધન્ય હેય તો, જ્યાલ તો આપહે મોનામાય ઠીક હોમજેહે, એને પોતાનાલ દોષી નાંય ઠોરવે.
યાથી આંયબી કોશીત કોઅતાહાંવ, કા પોરમેહેરા એને માઅહા એછે મા મન કાયામ નિર્દોષ રોય.
આંય જાંઅહું, એને પ્રભુ ઈસુમાય માન ખાત્રી હેય, કા બોદાંજ ખાઅના ખાંહાટી શુદ્ધ હેય, બાકી જીં ચ્યાલ ખાંહાટી અશુદ્ધ માનહે, ચ્યાહાટી તી અશુદ્ધ હેય.
કાદાલ બોરહો હેય કા માહાં ખાઅના ઠીક હેય, બાકી જીં માઅહું બોરહામાય નોબળાં હેય, તીં હાકબાજી ખાહે.
બાકી જો પોતાના મોનામાય શંકા કોયન ખાહે, તી ડૉડ યોગ્ય હેય, કાહાકા તી બોરહાકોય નાંય ખાય, એને જીં કાય બોરહાકોય નાંય, તી પાપ હેય.
કાદો તે યોક દિહાલ બિજા દિહાકોઅતા ખાસ માનહે, એને કાદો બોદા દિહહયાલ યોક હારકો માનહે, દરેક માઅહું પોતાના મોનામાય ખાત્રી કોઅય લેય કા તી કાહા ખાસ માનહે.
યાહાટી, ઓ દોષ દેનારા, તું બીજહાવોય દોષ દેતહો, તું કાયજ બાહાનો નાંય કાડી હોકે, કાહાકા જ્યેં વાતમાય તું બીજહાવોય દોષ લાવતોહો, ચ્યેજ વાતમાય પોતાલબી દોષી ઠોરાવતોહો, કાહાકા કા તું દોષ લાવતોહો, તે પોતે તીંજ કામ કોઅતોહો.
એને આંય જીં કોઅહુ ચ્યાલ નાંય જાંઉ, કાહાકા આંય જીં કોઅરા દારહું તી નાંય કોઉ, બાકી જ્યા માન ઘૃણા ઓઅહે, તીંજ આંય કોઅહુ.
આંય કોહડો દુઃખી માઅહું હેતાંવ, માન પોરમેહેરાપાઅને દુઉ કોઅનારા યા શરીરાપાઅને કું છોડાવી?
બાકી આજુબી કોલહાક વિસ્વાસી લોક નાંય જાંએતકા મુર્તિમાય કાયજ શક્તિ નાંય હેય, કાહાકા ચ્યે પેલ્લે ચ્યેજ મુર્તિહી આગલા પાગે પોડતે આતેં, આમી જોવે ચ્યે મુર્તિલ બલિ ચોડાવલા ખાઅના ખાતહેં, તે ચ્યે પોતાના મોનામાય એહેકેન વિચાર કોઅતેહે કા ચ્યાહાકેન પાપ ઓઅય ગીયા, કાહાકા ચ્યાહા હૃદયામાય આજુબી ખાત્રી નાંય હેય.
કાહાકા આમા યોક વાતે વખાણ કોઅજેહે, કા આમહે અંતકરણ આમહાન બોરહો દેહે, કા આમહાય માઅહા આરે એને વિશેષ કોઇન તુમહે લોકહાઆરે આમહે વેવહાર પોરમેહેરાથી પવિત્ર એને હાચ્ચાયે નુસાર આતો, જો લોકહા જ્ઞાનાનુસાર નાંય બાકી પોરમેહેરા સદા મોયા હાતે આતો.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, જો કાદાં પાપ કોઅતા દેખાયેહે, તે તુમા જ્યેં પવિત્ર આત્માનુસાર જીવન જીવતેહે, નમ્રતાકોય ચ્યાલ હુદરાવા, એને તુમાબી હાચવીન રા, કા કાય તુમાબી પાપ કોઅરા નાંય લાગી જાય.
તુમાહામાય ઓકાલવાળો એને હોમાજદાર કું હેય? જો તુમા ઓએ, તે તુમહાન ઈ યોક હારાં જીવન જીવનાથી, એને ચ્ચે નમ્રતાઆરે જીં તુમહે ઓકાલકોય યેહે હારેં કામે કોઇ દેખાડાં જોજે.
ઓ પ્રિયાહાય, જો આપહે મોન આપહાન દોષી નાંય ગોણે, તે આપહાન પોરમેહેરા હામ્મે ઈંમાત ઓઅહે.