12 એહેકેન લાગહે કા રાત લગભગ વિતી ગીયહી, એને ઉજાળાં ઓઅય જાં કોઅહે, યાહાટી આપા ખારાબ કામહાલ જ્યેં આંદારાં માય કોઅતેહે છોડીન ઉજવાડા આથીયાર બાંદી લા.
બાકી તુમા પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તાલ આથીયાર બોનાવા, એને શરીરા પાપી ઇચ્છા પુરાં કોઅરા ઉપાય મા કોઅહા.
ચ્ચાહા આરે જ્યો વાતો ઓઅયો, યો બોદ્યો વાતો યા દુનિયા છેલા સમય હુદુ રોનારા લોકહાન ચેતાવણી દાંહાટી પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં ગીયા.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, આંય ઈ આખતાહાવ, કા ખ્રિસ્તા પાછો યેઅના માય આમી વોદારી સમય નાંય રિઅલો હેય, યાહાટી તુમહે વોરાડ ઓઅઇ ગીયાહા કા નાંય, યા બારામાય વોદારી ચિંતા નાંય કોઅના, બાકી પ્રભુ સેવા કોઅરાહાટી વિચાર કોઅતે રા.
જ્યા આથ્યારાહાથી આમા જુલાજેહે, ચ્યે દુનિયાદારી આથ્યાર નાંય હેય, બાકી પોરમેહેરા શકતીવાન આથ્યાર હેય, જ્યેં કિલ્લાહાન તોડી પાડતેહે.
હાચ્ચાયે પ્રચાર ને પોરમેહેરા સામર્થ્યા થી ન્યાયપણા આથ્યારથી આમહાય નાંય કેવળ પોતાનીજ હાંબાળ કોઅયી, બાકી હમલોબી કોઅયો.
યાહાટી તુમા પેલ્લા જીવન એને જુનો પાપી સ્વભાવ છોડી દા, કાહાકા તી તુમહાન છેતારનારી ખારાબ વાસનાહા લીદે બોગડાવી રીઅલા હેય.
જ્યા લોક ગન્દે કામે આંદારામાય કોઅતાહા, ચ્યાહાઆરે ભાગીદાર મા બોનહા, બાકી લોકહાન આખા કા યે કામે ખારાબ હેય.
તુમા પેલ્લા સૈતાના તાબામાંય આંદારામાય આતા, બાકી આમી તુમા પ્રભુમાંય ઉજવાડામાય હેય, યાહાટી ઉજવાડા પોહહા હારકા જીવન જીવા.
યોકબિજાહાતે આરાધના કોઅરાહાટી યોકઠા ઓઅના મા છોડહા, કાહાકા કોલહાક લોક એહેકેન કોઅય રીયહા, બાકી આપા યોકબિજાલ આજુ વોદારે ગોત્યેથી ઉત્તેજન કોઅતે કાહાકા આપા જાંઅજેહે કા પ્રભુ માહારીજ પાછો યેનારો હેય.
યાહાટી જોવે બોરહા બારામાય કોલહાક લોકહા સાક્ષ્યે યોક બોજ ગીરદ્યે હારકા ચારી ચોમખીને ગેરી લેદલા હેય, તે યા, હર યોક રોકનારી વસ્તુ, એને વિળગી રોનારો પાપ દુર કોઇન, આમહાય જ્યેં વાટેવોય દાહુદતા જાં જોજે ધીરજથી ચ્યેવોય આગલા વોદતા જાઅના.
યાહાટી બોદી મલીનતા એને વેર-ભાવ વોદના દુર કોઇન, ચ્ચા પોરમેહેરા વચનાલ નમ્રતાકોય માની લે, જીં તુમહે રુદયામાય વોઅલા ગીયા એને જીં તુમહે જીવા તારણ કોઅય હોકહે.
ચ્ચા હારકા તુમાબી ધીર રાખા એને આશા મા સોડહા કાહાકા પ્રભુ માહારુજ યેય રીયોહો.
યાહાટી, હર જાત્યા ખારાબ વેવહારથી દુર રા, બીજહાન દોગો મા દાહા, કપટી, ડોંગી મા બોનહા, બીજહાન ઓદરાય નાંય કોઅના, એને બીજહા વિરુદ ખારાબ વાતો નાંય આખના.
બોદયે વાતહે છેવાટ તારાત ઓઅનારો હેય, યાહાટી સંયમ ઓઇન પ્રાર્થનાયેહાટી જાગતા રા.
ઈ નોક્કી હેય કા પોરમેહેર બોદયે વસ્તુહુલ યે રીતેથી નાશ કોઅય દેઅરી, તે તુમા નોક્કીજ જાંઅતાહા કા તુમહાય કેહેકેન વેવહાર કોઅરા જોજે, તુમહે વેવહાર હાચ્ચો રા જોજે એને જીં કાયબી તુમા કોઅતાહા ચ્યામાય પોરમેહેર પ્રસન્ન ઓએ.
કોલહાક લોક વિચારતાહા, કા પ્રભુ પોતાના પાછા યેઅના વાયદાલ પુરાં કોઅના વાઆ લાવી રિયહો, બાકી પ્રભુ ચ્યે રીતે વાઆ નાંય લાવી રિયહો. બાકી, તો તુમહેહાતે ધીરજ દોઅય રિયહો, કાહાકા તો કાદાલુજ નાશ નાંય કોઅરા માગે, બાકી વિચારેહે કા હર કાદો પાપ કોઅના બંદ કોઅય દેય, એને ચ્યાપાય યેય જાય.
ઓ પાહાહાય, ઓ ખ્રિસ્તા યેયના છેલ્લો સમય હેય, જેહેકેન તુમહાન ખોબાર હેય, કા ખ્રિસ્તા વિરુદી યેનારો હેય, ચ્યાપરમાણે આમી લોગુ બોજ ખ્રિસ્ત વિરુદી યેનલા હેય, યાકોય આપા જાંઅજેહે કા છેલ્લો સમય યેય ગીઅલો હેય.
પોરમેહેર ચ્યા બોદા માઅહાન બોરકાત દેઅરી, જ્યો યે ભવિષ્યવાણીહેલ બિજા લોકહાન વાચીન વોનાડેહે, એને પોરમેહેર ચ્યા માઅહાન બી બોરકાત દેઅરી જ્યેં યે ભવિષ્યવાણીહેલ વોનાયને માનતેહેં, કાહાકા યો ભવિષ્યવાણ્યો જલદીજ પુર્યો ઓઅરી.
પાછે ચ્યાય માન આખ્યાં, “યે ચોપડયેમાયને ભવિષ્યવાણી વાતો તું ગુપ્ત મા રાખહે, કાહાકા યો વાતો પુર્યો ઓઅના સમય પાહી યેય ગીઅલો હેય.