1 દરેક માઅહું સરકારી ઓદિકારી લોકહા આધીન રોય, કાહાકા પોરમેહેરા પોરવાનગી કોય ચ્ચાહાન ઓદિકાર દેવાયેહે, એને જ્યા ઓદિકારી હેય ચ્યા પોરમેહેરાપાઅને ઠોરાવલા ગીઅલા હેય.
આમહાન પરીક્ષામાય મા ટાકહે, બાકી સૈતાના કામહાથી બોચાડ, (કાહાકા રાજ્ય એને પરાક્રમ એને મહિમા ઈ કાયામ તોજ હેય. આમેન.)”
ઈસુવે જવાબ દેનો, “જો તુલ પોરમેહેરાપાઅને નાંય દેનલો જાતો, તે તો માયે ઉપે તુલ કાયબી ઓદિકાર નાંય રોતો, યાહાટી જ્યેં માન તો આથામાય દોઅવાડી દેનહો, ચ્યા પાપ વોદારી હેય.”
જીં કાય પિત્તરે આખ્યાં, જ્યાહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો ચ્યાહાય બાપતિસ્મા લેદા, એને ચ્યેજ દિહી બોરહો કોઅનારા ટોળામાય લગભગ તીન ઓજાર માઅહે જોડાય ગીયે.
જુઠાકોય નાંય આરતો, બાકી હારાકોય જુઠાલ જીતી લે.
યાહાટી જીં કાદાં ઓહડા ઓદિકારી માઅહા વિરોદ કોઅહે, તી પોરમેહેરા નિયમાહા વિરુદ કોઅહે, એને વિરુદ કોઅનારાહાન ડૉડ મિળી.
એને ખ્રિસ્તા બિક રાખીન તુમા યોક બિજા આધીન રા.
રાજ કોઅનારાહા હાટી એને બોદા લોકહાહાટી પ્રાર્થના કોઆ જ્યા ઓદિકારી હેય, જેથી ચ્ચા આપહાન શાંતીકોય એને હારેકોય રાંહાટી મોદાત કોઅય હોકે, એને આપા પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅય હોકજે એને બીજહા આરે સાદા હારેકોય વ્યવહાર કોઅજે.
વિસ્વાસી લોકહાન યાદ કોઆડ, કા ચ્યા શાસક એને ઓદિકાર્યાહા આદર કોએ, એને ચ્યાહા આગના માનના ચ્યાહા જવાબદારી હેય, એને ચ્યે બીજહાહાટી હારેં કામ કોઅરાહાટી તિયારી રોય.
ચ્યે રીતે, યા અન્યાયી લોક દાવો કોઅતાહા, કા પોરમેહેરે ચ્યાહાન દર્શનામાય દેખાડયાહા, કા ચ્યે ખારાબ રીતેથી જીવીન પોતાના શરીરાહાલ અશુદ્ધ કોઅય હોકતેહેં, ચ્યાહાન કાદા ઓદિકારામાય રોઅના જરુર નાંય હેય, એને ચ્યા મહિમામય હોરગા દૂતહા બારામાય ખારાબ બોલતાહા.
એને ઈસુ ખ્રિસ્તાપાઅને તુમહાન સદા મોયા એને શાંતી મીળે, જ્યા વચનાવોય બોરહો કોઅલો જાહે, ઓ તોજ ઈસુ હેય જો મોઅલાહામાઅને પાછો જીવતો ઓઅય ગીયો એને યે દોરતી બોદા રાજહા શાસક હેય. તોજ ઈસુ આપહેવોય પ્રેમ કોઅહે, તો આપહેહાટી મોઅઇ ગીયો એને ચ્યાય આપહે પાપહા ડૉડ રદ્દ કોઅય દેનલો હેય.
ચ્યે ગેટા આરે લોડાઈ કોઅરી, બાકી ગેટા ચ્યાહાન આરવી દી, ઈ યાહાટી હેય કાહાકા તોજ પ્રભુહૂ પ્રભુ હેય, એને રાજહા રાજા હેય, ચ્યા અનુસરણ કોઅનારે ચ્યેહેય, જ્યાહાન પોરમેહેરાય હાદલા હેય, એને નિવાડલા હેય, એને જ્યેં ચ્યા પ્રતિ વિશ્વાસયોગ્ય હેય ચ્યાહાઆરે મિળીન લોડાય કોઅરી એને ચ્યાહાન આરવી દી.”
એને ચ્યા ડોગલાવોય એને જમણી જાગાવોય ચ્યા નાંવ લોખલાં હેય, “રાજહા રાજા, એને પ્રભુહૂ પ્રભુ.”