9 બીજહાવોય પ્રેમ કોઅના દેખાવો મા કોઅહા, ખારાબ હેય ચ્યા ધિક્કાર કોઆ, બાકી જીં હારાં કામ હેય તી કોઅતે રા.
યહૂદા ઇસ્કારીયોત યેનો, એને તારાતુજ ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, સલામ” એને ચ્યે ચ્યાલ બોજ ગુળા દેના.
ચ્યાય ઈ યાહાટી નાંય આખ્યાં, કા ચ્યાલ ગોરીબાહા ચિંતા આતી, બાકી યાહાટી આખ્યાં તો બાંડ આતો એને પોયહા ઠેલી ચ્યાપાય રોય એને ચ્યેમાઅને તો દુબીન કાડી લેતો આતો.
તો તાં પોઅચીન, એને પોરમેહેરા સદા મોયા એઇન ખુશ જાયો, એને બોદહાન આખ્યાં કા તનમન લાવીન પ્રભુમાંય બોની રા.
આમહાય ચોખ્યે રીતેથી, જ્ઞાનથી, ધીરજથી, કૃપાળુતાથી, પવિત્ર આત્મા નિષ્કપટ પ્રેમા અનુસરણ કોઇન,
આંય યે બાબતમાય કાય આગના તે નાંય દેય રિયહો, બાકી બિજા લોકહા આનંદા દાખલો દેયને આંય તુમહે પ્રેમા હાચ્ચાયે પરીક્ષા લાં માગહુ.
કાહાકા આમહે હિકાડના તુમહાન દોગો દેયના નાંય એને નાંય ખારાબ વિચારાકોય, કા છેતરાહાટી નાંય હેય.
દિયાન દા કા કાદે તુમહેઆરે ખોટાં કોઅયા ઓરી, તો ચ્યા બોદલામાય ચ્યા ખોટાં નાંય કોઅના, બાકી તુમા સાદા વિસ્વાસી લોકહા એને બોદહાહાટી હારાં કામ કોઅરાહાટી કોશિશ કોઆ.
બોદી વાતહે ખાત્રી કોઆ, કા ઈ પોરમેહેરાપાઅને હેય કા નાંય, જીં હારાં હેય તી માના એને ચ્યા પાલન કોઆ.
આંય તુમહાન એહેકેન કોઅરા આગના દેતહાવ, યા કારણ ઈ હેય તુમા યોકબિજાલ ચોખ્ખે રુદયથી, હારાં મનથી એને હાચ્ચાં બોરહાકોય પ્રેમ કોઆ.
તું હારાં કામ કોઅનારાહાવોય પ્રેમ કોઅતોહો, બાકી ખારાબ કામહાલ નફરાત કોઅતોહો, યાહાટી માયે, તો પોરમેહેરે, તુલ તો હાંગાત્યા વોચમાઅને નિવડીન આનંદના તેલથી તો અભિષેક કોઅયોહો.”
બોદહાઆરે મેળમેળાપથી રા, એને પવિત્ર ઓઅરાહાટી બોદ્યેજ રીતે કોશિશ કોઅતા રા, કાહાકા યા વોગાર કાદોજ વ્યક્તી પ્રભુલ નાંય એઅરી.
બાકી જીં ઓકાલ પોરમેહેરાપાઅને યેહે તી પેલ્લા તે પવિત્ર ઓઅહે પાછે શાંતી ફેલાવનારો, હારાં એને બુદ્ધિવાળો એને દયા એને હારેં કામાહાકોય બોઆલો એને ભેદભાવ વગર એને ઈમાનદાર ઓઅહે.
કાહાકા હાચ્ચાયે પાલન કોઅનાથી તુમહાન તુમહે પાપહાથી શુદ્ધ કોઅય દેનહા, આમી તુમહાય પોતાના આર્યા વિસ્વાસ્યાહાવોય નિષ્કપટતાથી પ્રેમ કોઅરા જોજે. યોક બિજાવોય આનંદથી બોઆયને એને પુરા મોના થી પ્રેમ કોઅના ચાલુ રાખા.
બોદહાથી મહત્વા વાત ઈ હેય કા યોક બિજાવોય વોદારે પ્રેમ કોઆ, કાહાકા જો તુમા લોકહાવોય પ્રેમ કોઅહા તે તુમા કાયામ કોઅહાબી ગલત કામાલ માફી દાંહાટી તિયાર રાહા જ્યો ચ્યાહાય કોઅયોહો.