13 એને લોય છાંટલા ડોગલાં પોવલા આતો, એને ચ્યા નાંવ હેય, “પોરમેહેરા વચન!”
ઈ દુનિયા બોના પેલ્લા તો આતો, જ્યાલ વચન આખતેહે, એને તો પોરમેહેરાઆરે આતો એને તો પોરમેહેર આતો.
એને વચન યોક માઅહું બોન્યો, એને મોયા એને હાચ્ચાયેકોય પરિપૂર્ણ ઓઇન આપહેમાય વોહતી કોઅયી, એને આમહાય ચ્યા મહિમા એઅઇ, જીં પોરમેહેર આબા પાઅને યેનલા યોકને-યોક પોહા મહિમા.
આમા ચ્યા વચના બારામાય લોખી રીઅલા હેય, જીં જીવના વચન હેય, તી ઈ દુનિયા બોના પેલ્લા આતા. ચ્યા આમા વોનાયા, એને ચ્યાલ આમહાય ડોળાહાકોય દેખ્યા, એને આમહાય ચ્યાલ ધ્યાન દેયને એઅયા એને આથાકોય આથલ્યા.
એને સાક્ષી દેનારા બી તીન હેય:
એને દારાખા કુંડામાય જીં આતા તી શેહેરા બારે દારખેં છુંદયે એને દારાખા કુંડામાઅને ઓલા લોય નિંગ્યા કા ગોડહા લગામે લોગુ પોઅચે ઓલા, લગભગ તીન હોવ કિલોમીટર લોગુ વોવી ગીયા.