20 મા પ્રિય બાહા, ઓ આનંદ માન ખ્રિસ્ત પ્રભુમાંય તોપાઅને મિળી, યોક આર્યા વિસ્વાસી રુપામાય એહેકેન કોઇન માન ઉત્સાહિત કોઅય દે.
ચ્યાહાય માંહાટી જેહેકેન બોજ હારાં કોઅયા, તેહેકેનુજ ચ્યા જોવે કરિંથ શેહેરામાય પાછા યેઅરી તોવે તુમહે આરેબી એહેકેનુજ કોઅરી, યાહાટી તુમહાન ઓહડા લોકહા આદર કોઅરા જોજે.
કાહાકા આંય જો તુમહાન દુઃખ દેતહાવ, તે માન ખુશ કોઅનારો કાદો નાંય ઓરી, ફક્ત તુમાંજ, જ્યાહાલ માયે દુઃખી કોઅયા.
યાથી આમહાન દિલાસો મિળ્યો, એને આમહે યા દિલાસાહાતે આમા તીતુસા આનંદાલ એઇન આજુબી આનંદિત જાયા, કાહાકા તુમહે બોદહાથી ચ્યાય નોવી તાજગી મેળવિહી.
પોરમેહેર મા સાક્ષી હેય કા ઈસુ ખ્રિસ્તા હારકા પ્રેમ કોઇન આંય તુમહાન મિળના ઇચ્છા કોઅતાહાંવ.
યાહાટી ઓ મા વિસ્વાસી બાહાબોઅયેહેય, આંય તુમાહાવોય બોજ પ્રેમ કોઅતાહાંવ એને આંય તુમહાન મિળાહાટી વાટ જોવી રિઅલો હેય, જો મા આનંદ એને મુગુટ હેય, ઓ બાહાહાય પ્રભુમાંય એહેકેનુજ, તુમહે બોરહામાય મજબુત રા.
આંય ઉનેસિમુસાલ બોજ પ્રેમ કોઅતાહાંવ, તેરુંબી આંય તોપાય પાછો દોવાડી રિઅલો હેય.
ઓ બાહા, આંય તો બીજહાવોય પ્રેમ કોઅના બારામાય જાંઆઈન બોજ આનંદિત એને ઉત્સાહિત ઓઅય ગીયો, કાહાકા તોકોય પોરમેહેરા લોક ઉત્સાહિત ઓઅય ગીઅલા હેય.
તુમહે વડીલ રાત-દિહી તુમહે આત્માહા રાખવાળી કોઅતાહા, કાહાકા ચ્યાહાન તુમહેહાટી ઇસાબ દેઅના હેય, યાહાટી તુમા ચ્યાહા આગનાયો પાળજા, એને ચ્યાહા આધીન રોજા, જ્યાથી ચ્યા પોતાની જવાબદારી આનંદથી, નાંય કા દુઃખ બોઅતા પુરાં કોઅય હોકે, કાહાકા યાથી તુમહાન કાય ફાયદા નાંય ઓએ.
જ્યા કાદાવોય દુનિયા માલ-મિલકાત હેય, એને તો આપહે પોતે બાહા ગોરાજ એઇન ચ્ચાવોય દોયા નાંય કોએ, તે ચ્ચામાય પોરમેહેરા પ્રેમ કેહેકેન બોની હોકહે?
જોવેબી આંય ઈ વોનાતાહાવ કા જ્યા લોક મા પોહહા હારકે હેય, ચ્યા હાચ્ચાઇનુસાર જીવતાહા, તોવે ઈ માન આજુબી આનંદિત કોઅઇ દેહે.