50 મીઠાં યોક જરુરી વસ્તુ હેય, જોવે મીઠાં ચોવવોગાર ઓઅઇ જાય, તે તી પાછી કોવેજ ખારાં નાંય બોની હોકે, તુમા યોક-બીજાહાતે ઇળીમીળીન એને યોક બીજાહાતે શાંતીમાય રા જોજે.”
“તુમા યા દુનિયા લોકહાહાટી મીઠાં રોકે હેય, બાકી જોવે મીઠાં હોવાદવોગાર ઓઅઇ જાય, તોવે ચ્યાલ કોઅહી વસ્તુકોય ખારાં કોઅવામાય યેય? પાછે તીં કાંઇજ કામ નાંય લાગે, સિવાય યા કા ચ્યાલ બાઆ ટાકી દેયના એને માઅહા પાગા તોળે છુંદી દેઅના.
ચ્યા ઠાવકાજ રિયા કાહાકા વાટે યેતા ચ્યા યોકા-બિજા આરે યા બારામાય બોલા-બોલી કોઅતા આતા, કા આપહે માઅને મોઠો કું હેય?
કાહાકા બોદહાન આગડાકોય ચોખ્ખેં કોઅવામાય યીઈ, જેહેકોય મીઠાકોય યોક બલિદાન ચોખ્ખાં ઓઅહે.
બોની હોકે ઓલા તુમા બોદહાઆરે શાંતી થી રા.
આમી, ઓ બાહાહાય એને બોઅયેહેય, આનંદામાય રા, સિદ્ધ ઓઅતા જાયા, યોકબિજાલ ઈંમાત દા, યોકાજ વિચારા બોના, મિળીન રા, એને પ્રેમ એને શાંતીદાતા પોરમેહેર તુમહેઆરે રોઅરી.
બાકી પવિત્ર આત્માકોય યા ગુણ ઉત્પન ઓઅતાહા, ચ્ચા યા હેય, પ્રેમ કોઅના, આનંદામાય રોઅના, શાંતીમાય રોઅના, ધીરજ રાખના, એને દયા કોઅના, એને હારેં કામે કોઅના, ઈમાનદારીકોય રોઅના,
કોઅહિબી ખારાબ વાત નાંય બોલના, બાકી એહેકેન બોલે, જીં સમાયા ઇસાબે બીજહાહાટી હારાં એને ફાયદા રોય.
દિયાન રાખા કા તુમા ખ્રિસ્તા હારી ખોબારે હારકા જીવન જીવા, એને આંય તુમહે ઈહીં યેયન તુમહાન મિળું કા નાંય મિળું, પાછે દુઉરે તુમહે ખોબાર વોનાયુ, તેરુ તુમહે બારામાય ઓહડી ખોબાર મિળાં જોજે કા તુમા યોકુજ વિચાર રાખીન એને યોકમોન ઓઇન હારી ખોબારે બોરહાહાટી મેઅનાત કોઅતે રા.
યાહાટી જોવે પોરમેહેરાય તુમહાન ચ્યા પવિત્ર એને પ્રિય લોક ઓઅરાહાટી પોસંદ કોઅલા હેય, તે દયાળુ, ભલા કોઅનારા, દિન, નમ્ર એને સહન કોઅનારા બોના.
તુમા ચ્ચાહા આરે સાદા નમ્રતાકોય વાત કોઆ, એને ઓહડયો વાતો કોઆ જ્યો મન ગમત્યો રોય જ્યેથી તુમહાન બોદા માઅહાન હારેં રીતેકોય જવાબ દેયના યેય જાય.
જીં કાય ચ્યા તુમહેહાટી કોઅતાહા, ચ્યા લીદે ચ્યાહા બોજ આદર કોઆ એને ચ્યાહાન બોજ પ્રેમ કોઆ, એને યોકાબીજા આરે શાંતિથી રા.
યાહાટી ચ્યે ખારાબ ઇચ્છાહા પાઅને દુઉ રો, જ્યો જુવાન લોક કોઅરાહાટી આકર્ષિત કોઅત્યોહો, એને જ્યેં ચોખ્ખાં મોનાકોય પ્રભુ આરાધના કોઅતેહે, ચ્યાહાઆરે તું ન્યાયપણા એને બોરહો એને પ્રેમ એને મેળમિલાપા પીછો કોઓ.
બોદહાઆરે મેળમેળાપથી રા, એને પવિત્ર ઓઅરાહાટી બોદ્યેજ રીતે કોશિશ કોઅતા રા, કાહાકા યા વોગાર કાદોજ વ્યક્તી પ્રભુલ નાંય એઅરી.
કાહાકા જોવે કાદાં માઅહું ગુસ્સો કોઅહે, તે તી પોરમેહેરાલ ખુશ નાંય કોય હોકે.
સેલ્લે, આંય તુમા બોદહાન ઈ આખા માગહુ, કા એકતામાય રા, યોકબીજા કાળજી કોઆ, યોકબીજાઆરે બાહા-બોઅહી હારકો પ્રેમ કોઆ, યોકબીજાહાટી માયાળુ બોના, એને યોકબીજાઆરે નમ્ર બોના.