23 ઈસુવે પાહા આબહાલ આખ્યાં, “તુમહાન સંદેહ નાંય ઓરા જોજે આંય એહેકેન કોઅઇ હોકતાહાવ જો કાદાં માઅહું માયેવોય બોરહો થોવહે તી બોદાંજ કાય કોઅઇ હોકહે”.
ચ્યેય આખ્યાં, “યે,” તોવે પિત્તર ઉડીમાઅને ઉત્યો એને પાઅયા ઉપે ચાલતો ઈસુવા એછે જાં લાગ્યો.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમહે બોરહો વોછો હેય, આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ, તુમહે બોરહો યોક રાયે દાણા ઓલહો રોય, તોવે તુમા યા ડોગાલ આખી હોકતાહા, ઈહીંરે પાછો ઓટીજો, તોવે તો પાછો ઓટી જાઅરી, એને તુમહેહાટી કાયજ અસંભવ નાંય હેય.
આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, જો કાદો એલા ડોગાલ એહેકેન આખે કા, ઉઠ એને દોરિયામાય જાય પોડ, એને મોનામાય શંકા નાંય રાખે તોવે, બાકી બોરહો કોએ કા જીં ચ્યાય માગલા હેય પોરમેહેર ચ્યાલ કોઅરી, તોવે પોરમેહેર ચ્યાહાટી ઈ કોઅઇ દી.
કોલાદા બુતાય ચ્યાલ આગડામાય એને પાઅયામાય પાડ્યા બાકી ચ્યાલ માઆઇ ટાકાંહાટી કોશિશ કોઅયી, બાકી જોવે તું કાય કોઅઇ હોકે, તે આમહે ઉપે દયા કોઓ એને આમહાન મોદાત કોઓ.
તારાતુજ પાહા આબહે મોઠેથી આખ્યાં, “માન બોરહો હેય, માન સંદેહ નાંય કોઅરાહાટી તું માન મોદાત કોઓ.”
તોવે ઈસુવે આખ્યાં, જોવે રાયે દાણા ઓલહો બોરહો તુમહાન રોતો, તોવે યા ઉબા સેતુરા જાડાલ તુમા આખતા કા મૂળાઇહિને ઉપડાયન દોરિયામાય જાય પોડ, એને તીં તુમહે માની જાતા.
ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “કાય માયે તુલ નાંય આખ્યેલ કા, જોવે તું બોરહો કોઅહે, તોવે તું પોરમેહેરા મહિમા એએહે?”
તો પાઉલાલ વાતો કોઅતા વોનાય રિઅલો આતો, એને પાઉલે ચ્યાએછે યોકદીઠ એઅયા કા યાલ હારાં ઓઅના બોરહો હેય.
એને બોરહો કોઅવાથીજ આમા પોરમેહેરાલ પ્રસન્ન કોઅય હોકજેહે, કાહાકા પોરમેહેરાપાય યેનારાહાલ બોરહો કોઅરા જોજે, કા તો હેય, એને તો ચ્યા લોકહાન કા જ્યા ચ્યાલ હાચ્ચાયેથી જાંઅરા કોશિશ કોઅતાહા, ચ્યા પ્રતિફળ દેહે.