22 કોલાદા બુતાય ચ્યાલ આગડામાય એને પાઅયામાય પાડ્યા બાકી ચ્યાલ માઆઇ ટાકાંહાટી કોશિશ કોઅયી, બાકી જોવે તું કાય કોઅઇ હોકે, તે આમહે ઉપે દયા કોઓ એને આમહાન મોદાત કોઓ.
ઈસુવે તારાત આથ લાંબો કોઅઈન ચ્યાલ દોઅયો એને ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ઓછા બોરહાવાળા, તુયે કાહા સંદેહ કોઅયો?”
“ઓ પ્રભુ, મા પોહાવોય દયા કોઓ, કાહાકા ચ્યાલ મીર્ગ્યા ચોળી યેહે, તોવે તો બોજ દુઃખ વેઠેહે, બોજદા તો આગડામાય પોડહયો ને બોજદા તો પાઅયામાય પોડયોહો.
ઈસુવે ચ્યાહાવોય દયા કોઇન ચ્યાહા ડોળાહાન આથ લાવ્યાં, એને ચ્યા તારાતુજ દેખતા જાયા, એને ચ્યા પાહલા વાટ દોઇન ચાલા લાગ્યા.
એને એઅયા યોક કોઢી માઅહું ઈસુવાપાય યેયન માંડયે પોડ્યા, એને આખ્યાં કા, “ઓ પ્રભુ, આંય જાંઅતાહાંવ કા તું તો ઇચ્છાકોય તું માન ચોખ્ખો કોઅઇ હોકતોહો.”
જોવે તો ગોઅમે ગીયો, તોવે ચ્યા બેની આંદળા ચ્યાપાય યેના ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “કાય તુમહાન બોરહો હેય, કા આંય હારાં કોઓઇ હોકહુ?” ચ્યાહાય આખ્યાં “આમા બોરહો કોઅજેહે કા તું હારો કોઅઇ હોકતોહો.”
બાકી ઈસુવે ચ્યાલ મોનાઈ કોઅઇ દેની, એને ચ્યાલ આખ્યાં. “ગોઓ જો એને તો જાતલાહાપાય જાયન ઈસુવે તો કોરે કોલાં હારાં કામ કોઅયા એને કોલી દયા કોઅયી તી ચ્યાહાન આખ.”
ઈસુવે પોહા આબહાલ એહેકેન પુછ્યાં, ઈ બોદા ચ્યાલ કોવેપાયને ઓઅઇ રીયલા હેય?” ચ્યાય આખ્યાં, વાહનેરેજ હેય.
ઈસુવે પાહા આબહાલ આખ્યાં, “તુમહાન સંદેહ નાંય ઓરા જોજે આંય એહેકેન કોઅઇ હોકતાહાવ જો કાદાં માઅહું માયેવોય બોરહો થોવહે તી બોદાંજ કાય કોઅઇ હોકહે”.
ચ્યેલ દેખીન પ્રભુલ દયા યેની, એને ચ્ચાય આખ્યાં, “રોડહે મા.”